Έχω μείνει άφωνος!!!  

Χείρων,
Πολύ καλή και εμπεριστατωμένη παρουσίαση!
Με έχεις βάλει σε σκέψεις και δεν είμαι και υπέρ των αλλαγών συνήθως...

Ευχαριστούμε!

 

Ελπίζω, όσα έγραψα παραπάνω παρακαλώ ας μην εκληφθούν κακόπιστα σαν άμεση διαφήμιση! Δηλώνω πως δεν έχω κανενός είδους προσωπικό συμφέρον από την εμπορική επιτυχία ή μη, του εν λόγω προϊόντος. Απλά μεταφέρω εδώ τον ενθουσιασμό μου για ένα πρόβλημα τεχνικό της μοτοσυκλέτας μου που όχι μόνο λύθηκε, αλλά λύθηκε με άρτιο τεχνικά τρόπο. Αντιμετωπίζω την παραπάνω επισκευή όχι σαν τέτοια αλλά γενικά σαν αναβάθμιση! Και είναι μία αναβάθμιση που σκέφτομαι να κάνω άμεσα και στο V-Strom, όχι μόνο γιατί πιστεύω πως θα λειτουργεί σωστότερα μα και για να προλάβω τα χειρότερα σχετικά με την υγεία του πηνίου μου.

Πριν ασχοληθούμε με την επίπτωση που έχουν όλα τα παραπάνω στην υγεία του πηνίου μας, νομίζω θα πρέπει να δούμε ποιες άλλες εναλλακτικές υπάρχουν στην αγορά όσον αφορά την τεχνολογία της "σειριακής ρύθμισης τάσης".

Οι Αμερικάνοι, επειδή έχουν την τεράστια εσωτερική αγορά, και επειδή κάποιοι έχουν την πολυτέλεια να πετάνε τάπες περιμένοντας τα ζυμωθεί το ουίσκι, είναι συνήθως πρώτοι στις πατέντες και στην κατασκευή αναβαθμισμένων εξαρτημάτων που αφορά σε μοτοσυκλέτες και αυτοκίνητα. Κι επειδή φαίνεται βαρέθηκαν κι αυτοί να αλλάζουν πηνία στις Χάρλεϋ, βρέθηκε ένας χριστιανός, και ενδεχομένως και "Χαρλεάς" και  προτεστάντης  ,  και κατασκεύασε έναν ανορθωτή της προκοπής. Κι επειδή οι Αμερικάνοι έχουν την κουλτούρα του "οβερσαιζ" γενικά, έχει φτιάξει ανάλογα και τον εν λόγω ανορθωτή. Δεν μπορεί το οποιοδήποτε εξάρτημα να κάτσει πάνω σε μία Χάρλεϋ!  
Κύριοι, ο λόγος για τον "Compu-Fire 55402" Τριφασικός series regulator στα 40 Αmperes Θαυμάστε τον:




http://www.compufire.com/index.php?option=com_content&view=article&id=50&Itemid=50

Αν είχα την οικονομική δυνατότητα δεν σαν κρύβω πως θα τον είχα παραγγείλει. Λέγεται πως έχει εξαιρετική ποιότητα κατασκευής και αντίστοιχα καλή εμφάνιση. Χρειάζεται φυσικά μία πατέντα με την φίσα για να κάτσει πάνω στο V-strom αλλά αυτή είναι ισα ίσα και μία ευκαιρία για να αλλαχθεί η φίσα στην μοτοσικλέτα μας με ότι καλύτερο υπάρχει στην αγορά. Υπάρχει στο Αmazon στο ebay και αλλού. Περίπου στα 185$ συν 55$ τα μεταφορικά συν ότι κάτσει στο τελωνείο...

Η δεύτερη πρόταση από την Αμερική, κι αυτή στη λογική του φετίχ, είναι ένας εξ ίσου καλοφτιαγμένος αν όχι και καλύτερος series R/R, που κατασκευάζει για την "ROADSTERCYCLE.COM" η "Cycle Electrics": " ... the only way to go when racing." Αυτή την φορά στα 50 Amperes:



H εταιρία που τον διακινεί προμηθεύει επίσης και κιτ αναβάθμισης με τον αρκετά διάσημο πλέον mosfet της Shindengen τον FH020AA. Αυτός εξηγήσαμε ήδη πως είναι ένας πολύ αξιόπιστος πλην όμως shunt regulator. Οπωσδήποτε αποτελεί λύση αναβάθμισης για κάποιον που θέλει να πάει "παράλληλα".
Εδώ μία άποψη με τους δύο μονομάχους δίπλα δίπλα. Shindengen FH020A vs ROADSTERCYCLE CE 605 SB:



Βλέπετε πόσο πιο βαριά κατασκευή είναι ο "Αμερικάνος"! Η αναφορά μάλιστα που κάνει η εταιρία για τον εν λόγω ανορθωτή, πως απαιτεί καλή ψύξη κατά την λειτουργία του, με βάζει σε υποψίες... Μήπως δεν είναι "διακοπτικός" αλλά γραμμικός "linear" ρυθμιστής τάσης; Τι στην ευχή; Ο Mark Levinson των ανορθωτών;...
Τιμάται περί τα 165$, είναι πιο προσιτός δηλαδή από τον Compu-Fire και μάλλον "ακατάλληλος" για Χάρλεϋ. . Για τίποτα superbikes θα τον φτιάχνουν από αυτά που γυρίζουν γύρω γύρω σε κάτι πίστες. Εκεί δεν θα έχει και πρόβλημα  αερισμού. Επίσης δεν γνωρίζω πως και πόσο κοστίζει η αποστολή του στη χώρα μας.

http://roadstercycle.com/index.htm

Από την άλλη πλευρά του ειρηνικού ωκεανού η Shindengen όπως έχω ήδη αναφέρει και σε προηγούμενο ποστ, παρουσίασε την δική της εκδοχή series regulator. Τον SH775. Προς το παρόν ο νέος ανορθωτής είναι μάλλον ασθενικός σε ικανότητα ρεύματος. Ή τουλάχιστον απαιτεί έναν ελάχιστο αερισμό, 1m/s, για να δροσίζεται και να φτάνει τα ονομαστικά 27 Ampere. Αλλιώς, αν η μηχανή σας περιμένει αναμμένη στο φανάρι καλοκαιριάτικα αρκεστείτε στα 14Α. Αυτός ο ανορθωτής χρησιμοποιεί τεχνολογία thyristor SCR στην γέφυρα ανόρθωσης. Ρυθμίζει έτσι την τάση ήδη από την ανόρθωση. Προσωπικά ο τεχνολογικός μου φετιχισμός θα ικανοποιούνταν καλύτερα αν χρησιμοποιούσε τίποτα "ultra fast recovery" diodes για ανόρθωση και mosfets για ρύθμιση. Ή ανόρθωση απευθείας με γέφυρα mosfets τα οποία θα οδηγούνται με pwm. Να, κάτι τέτοιο φαντασιώνομαι να φτιάξω!...
Ο SH775, για να επανέλθουμε στην πραγματικότητα, είναι ολόιδιος εξωτερικά με τον mosfet ξάδερφό του τον FH020AA. Άρα είναι και άμεσα εναλλάξιμοι για κάποιον που σκέφτεται να κάνει παιχνίδι... Δυστυχώς είναι πολύ σπάνιος και δύσκολος να τον βρει κανείς. Η μόνη γνωστή εφαρμογή του είναι προς το παρόν σε κάποια εκτός δρόμου αυτοκινητάκια-γουρούνες-atv  που φτιάχνουν εκεί απέναντι στην Αμερική. "Τα Polaris".
http://polarisparts123.com/partnumber-search/  "part no 4012941"
Αν κάποιος μπορέσει να τον παραγγείλει θα του κοστίσει μόνο 60$ σαν αγορά! Και ίσως είναι ευκαιρία τώρα γιατί αν κάποτε τον δούμε σε μοτοσυκλέτα η τιμή του σαν ανταλλακτικό θα είναι σίγουρα τριπλάσια!!!  



[Edit]
Μόλις τώρα ψάχνοντας ξετρύπωσα to sait ενός Κροάτη κατασκευαστή κάποιων αρκετά ενδιαφερόντων series regulators. Δυστυχώς ο Κροάτης δεν φρόντισε να μεταφράσει το σαιτ του και έτσι θα χρειαστούμε την αρωγή του μεταφραστή του Γκούγκλη. Αυτοί είναι οι ανορθωτές του οι οποίοι δείχνουν αρκετά προσεγμένοι. Μάλιστα διαθέτουν και οπτική ένδειξη λειτουργίας με led:



Ο κροάτης έχει μελετήσει τους ανορθωτές σειράς και ισχυρίζεται πως δεν λειτουργούν αξιόπιστα όταν οι σαλ του μοτέρ αυξάνουν πολύ. Συγκεκριμένα πάνω από τις 8000 σαλ υπάρχουν κάποια προβλήματα με την ταχύτητα απόκρισης των thyristors, αν κατάλαβα καλά. Είναι και "αργάμιση"... Φυσικά οι ανορθωτές του είναι παρόμοιας τεχνολογίας με τον SH775 της Shindngen. Δηλαδή υλοποίηση τριφασικής γέφυρας με thyristors τα οποία ελέγχουν την ροή της ενέργειας. Για να ξεπεράσει το πρόβλημα όπως ισχυρίζεται, έχει κατασκευάσει έναν υβριδικό ανορθωτή, δηλαδή και series και shunt regulator ταυτόχρονα. Σε κανονικούς ρυθμούς περιστροφής λειτουργεί ο ρυθμιστής σειράς. Μόλις ξεπεραστούν οι 8000σαλ ή μάλλον μόλις αποτύχει ο πρώτος να ρυθμίσει την τάση και το κύκλωμα ελέγχου διαβάσει τάση μεγαλύτερη κατά 0,4 βολτ στην μπαταρία, τότε αναλαμβάνει η παράλληλη ρύθμιση να αποκαταστήσει την τάξη. Ενδιαφέρον!....
Ρίξτε κι εσείς μια ματιά:
http://translate.google.com/translate?hl=hr&ie=UTF8&prev=_t&rurl=translate.google.com&sl=hr&tl=en&u=http://www.regler.sper.hr/

Νομίζω αρκετά σας ξεσήκωσα το καταναλωτικό ένστικτο!  Ας ηρεμήσουμε λοιπόν για σήμερα και αύριο συνεχίζουμε με περισσότερα τεχνικά...

πρωτα απ ολα να πω και εγω ενα ευχαριστω για ολα αυτα που μας μαθαινεις...

να σε ρωτησω και κατι τωρα..

αν παταω στο ρελαντι σταματημενος φρενο και πεφτει η ενταση των μπροστα φωτων σημαινει οτι εχει θεμα το μηχανακι η οτι δεν εχει καλη μπαταρια??

σε ευχαριστω

Apache έγραψε:

πρωτα απ ολα να πω και εγω ενα ευχαριστω για ολα αυτα που μας μαθαινεις...

να σε ρωτησω και κατι τωρα..

αν παταω στο ρελαντι σταματημενος φρενο και πεφτει η ενταση των μπροστα φωτων σημαινει οτι εχει θεμα το μηχανακι η οτι δεν εχει καλη μπαταρια??

σε ευχαριστω

Ευχαριστώ!
Τα στοπ είναι 42 βατ. Νομίζω είναι φυσιολογική μία μικρή πτώση τάσης στο κύκλωμα. Αν γονατίζουν πολύ μάλλον έχεις κακές επαφές. Βάλε ρελέ στα φώτα σου. Κυρίως για να προστατέψεις διακόπτες-φίσες από καψίματα. Αν έχεις πρόβλημα στην μπαταρία σου μάλλον θα δυσκολεύεσαι να βάλεις μπρος.
Άνοιξε ένα θέμα με το ερώτημα αυτό. Έχει το ενδιαφέρον του!  

δεν γονατιζουν απλα υπαρχει μια πτωση στο φωτισμο και μονο στο ρελαντι..
τωρα για τα ρελε που λες δεν ειμαι και σχετικος..με το τι ακριβως ειναι και που μπαινουν..

να πω εδω οτι εχω πανω τα προβολακια της hella που ειναι σχεδον παντα ανοικτα
και το gipro atre που δουλευει παντα αυτη την επιβαρυνση εχω σε θεματα ρευματος..

η μηχανη ειναι κ9 με 50000χλμ ειμαι πρωτος ιδιοκτητης και η μπαταρια ειναι η μαμα χωρις προβληματα στην εκκινηση..

110 βατ τα φώτα σου + 100βατ; τα προβολάκια + 42βατ τα στοπ + ανάφλεξη, έχεις ξεπεράσει την ικανότητα ρεύματος της γεννήτριας στο ρελαντί.  Άρα πως να μην πέφτει η ένταση των φώτων; Απλά αδειάζεις την μπαταρία σου στα φανάρια.  

Αυτό που μου αρέσει στα ποστ σου είναι τα "χρυσά" φώτα στη μαύρη μηχανή σου.

Μην ανησυχείς!

Χείρων έγραψε:

110 βατ τα φώτα σου + 100βατ; τα προβολάκια + 42βατ τα στοπ + ανάφλεξη, έχεις ξεπεράσει την ικανότητα ρεύματος της γεννήτριας στο ρελαντί.  Άρα πως να μην πέφτει η ένταση των φώτων; Απλά αδειάζεις την μπαταρία σου στα φανάρια.  

Αυτό που μου αρέσει στα ποστ σου είναι τα "χρυσά" φώτα στο μαύρη μηχανή σου.

Μην ανησυχείς!

τα χρυσα φωτα ειναι η αντανακλαση απο τις philips

http://www.amazon.com/Philips-Moto-Vision-H4-Single/dp/B001CZOB8Y

οι οποιες ειναι ετσι σχεδιασμενες για να σε βλεπουν καλυτερα την ημερα..το φως τους ειναι λευκο!!

σε ευχαριστω πολυ περιμενω με ανυπομονα για την συνεχεια των εκπαιδευτικων σου ποστ!

      


   


   


  


Αναμένω και εγώ με μεγάλο ενδιαφέρων τον ηλεκτρολόγο - επιστήμονα του φόρουμ μας και έχω ήδη βάλει στη λίστα με τις βελτιώσεις την αλλαγή του ανορθωτή !!!


Μήπως να ετοιμαζόμαστε για PB     

  

Καλά μη βαράτε , μια πρόταση έκανα ..........

  

IL SICILIANO έγραψε:

Αγαπητέ Χείρων,έχω εντυπωσιαστεί από τον τρόπο που εκθέτεις τις γνώσεις σου.Αν δεν είσαι καθηγητής σε κάποιο ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, στις επόμενες προσλήψεις του ΥΠΕΠΘ κάνε αίτηση για διορισμό.Οι γνώσεις σου ξεπερνούν κατά πολύ πολλούς ηλεκτρολόγους που έχουμε στο ΕΠΑΛ,και μάλλον λείπουν.Με εκτίμηση il siciliano.

Με 600 ευρώ πρώτο μισθό;
   




Πλάκα κάνω!
Την έχω ήδη "πατήσει"... Είμαστε συνάδελφοι αν κατάλαβα καλά.
Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Η αλήθεια είναι πως είναι τόσα πολλά αυτά που δεν ξέρω, ακόμα και για τις ανάγκες του προγράμματος μαθημάτων.

Όσο γι αυτά που γράφω, περισσότερο έκθεση ιδεών είναι παρά επιστημονική ανάλυση.  

όποτε περιμένουμε να δούμε την λύση για το θέμα που θα βρεις (μιας και το κατέχεις το θέμα)
για να ξέρουμε και μεις τι να κάνουμε
 

Διαβάσατε το μάθημα σας;
 
Πάμε παρακάτω...

Όσο περισσότερο ψάχνω δεξιά αριστερά τόσο σχηματίζω την εντύπωση πως όλο και περισσότερες μοτοσυκλέτες διέθεταν στο παρελθόν γεννήτρια με τύλιγμα διέγερσης. Φαίνεται πως η γεννήτρια με μόνιμους μαγνήτες έχει αρχίσει να επικρατεί περισσότερο από την δεκαετία του 80 και μετά. Πρόσφατα έμαθα πως ακόμα και η BMW έχει στραφεί σ΄αυτή την λύση. Το κυριότερο πλεονέκτημα της γεννήτριας με μόνιμους μαγνήτες είναι το χαμηλό της κόστος. Τα εργοστάσια ξέρουν πως ακόμα και 10 $ πάνω στο κόστος παραγωγής σημαίνουν 100-200 $ επιβάρυνση στο τελικό κόστος πώλησης της μοτοσυκλέτας. Μερικές δεκάδες δολάρια έκπτωση στην ποιότητα και αμέσως αμέσως η "λιανική τιμή" της μοτοσυκλέτας "βουτάει" ένα χιλιάρικο προς τα κάτω. Πενήντα δολάρια μείον στο κόστος παραγωγής κάθε μοτοσυκλέτας επί ένα εκατομμύριο μοτοσυκλέτες μας κάνει πενήντα εκατομμύρια δολάρια επιπλέον κέρδη. Τα υπόλοιπα εγώ προσωπικά τα "ακούω βερεσέ"! Έτσι, η βιομηχανία έχει επιδοθεί στην εφαρμογή ενός σκληρού προγράμματος εκπτώσεων στην ποιότητα και λιτότητας στην παραγωγή. Τα αποτελέσματα τα ζούμε και τα πληρώνουμε καθημερινά!...
Άλλοι (δευτερεύοντες) λόγοι που επέβαλαν την υιοθέτηση της γεννήτριας με μόνιμους μαγνήτες, είναι οι μικρότερες φυσικές διαστάσεις της γεννήτριας αυτής και κυρίως το πλάτος, που επιτρέπει την κατασκευή στενότερων κινητήρων. Μπορούμε να προφασιστούμε και άλλους πολλούς λόγους άμα έχουμε διάθεση και φαντασία. Όμως φίλοι μου τελικά  "τα πάντα ανάγονται σε κόστος"!
Έζησα είκοσι χρόνια της ζωής μου συντροφιά με την παλιά καλή μου ΜΖ. Μαζί κάναμε σχεδόν 150.000 χιλιόμετρα. Το ρεύμα "ανάβλυζε" από την γεννήτρια της όπως το νερό από πηγή ποταμού. Ήρεμα, σταθερά, αθόρυβα! Θαρρείς αιώνια... Στην αρχή άλλαξα τον ξεπερασμένο ηλεκτρομηχανικό "αυτόματο" με κάποιον "solid state" έναντι ασήμαντου ποσού και αυτό ήταν. Ο "αυτόματος" ήταν το εξάρτημα που ρύθμιζε το ρεύμα διέγερσης της γεννήτριας της μηχανής. Στα 60 ή 70 χιλιάδες χιλιόμετρα πήγα στον μάστορα και του λέω: "Θέλω καρβουνάκια για το δυναμό"! "Τι να τα κάνεις;" μου λέει. "Αφού δεν χαλάνε ποτέ!". Εγώ τα άλλαξα προληπτικά και κράτησα τα παλιά που ήταν πράγματι σαν καινούρια για ρεζέρβα. Κάπου θα υπάρχουν ακόμα στο πατρικό μου...
Η ΜΖ είχε τριφασικό εναλλακτήρα ισχύος 180 βατ. Μοντέρνο και ισχυρό για τα χρόνια της. (μήπως και για σήμερα... ίσως; ). Επί 150000 χιλιόμετρα δούλεψε άψογα και ποτέ δεν μου θύμισε την παρουσία του. Και έφτασα σήμερα να οδηγώ μοτοσυκλέτα "εκατό χρόνια μπροστά" και να τρέμει ο κώλος μου και η τσέπη μου από την πολύ τεχνολογία!....Εδώ, καλό θα ήταν να ψάξω να βρω καμιά φωτογραφία σχετική να σας δείξω......

Λοιπόν... Εδώ βλέπετε τον ρότορα ενός Honda CB750 μοντέλο περίπου του 1980. Προσέξτε τα επίπεδα χάλκινα δαχτυλίδια στην πλάτη του. Εκεί πατούσαν οι ψήκτρες (τα καρβουνάκια) για να περάσουν το ρεύμα διέγερσης στο εσωτερικό πηνίο του ρότορα. Αυτό δηλαδή, ήταν το "βολάν" της εποχής. Το οποίο να πούμε πως "γύριζε" εσωτερικά του πηνίου.



Εδώ, σ αυτή την μικρούλα, βλέπετε τον στάτη του CB750. Το πηνίο δηλαδή. Προσέξτε πόσο πιο δύσκολο είναι το τύλιγμα σ αυτόν τον στάτη. Και μάλλον πρόκειται για "κυματοτύλιγμα". Πηγαίνετε να σαν τυλίξουν ένα τέτοιο σήμερα αν θέλετε να σπάσετε πλάκα!...



Κι εδώ βλέπουμε ολόκληρη την γεννήτρια. Πρόκειται μάλλον για εναλλακτήρα κάποιας παλιάς BMW R80/100GS. Οι κλασικές "boxer". Ο ρότορας έχει τα δύο δαχτυλίδια όπου πατάνε οι ψήκτρες πάνω στον άξονά του. Αυτό ήταν και το συνηθισμένο. Αριστερά, πάνω στο καπάκι του στάτη, παρατηρείστε ένα άσπρο πλαστικό με δύο παραλληλόγραμμες υποδοχές. Αυτός είναι ο "ψηκτροφορέας". Αυτός δηλαδή έφερε τις ψήκτρες στα δύο αυτά ανοίγματα.



Εδώ βλέπετε μία ακόμα καλλιτεχνική απεικόνιση του δρομέα.



Εδώ έχουμε τον εναλλακτήρα ενός αυτοκινήτου σε τομή. Subaru εν προκειμένω. Ελάχιστα διαφέρει από τον παραπάνω της BMW R100GS. Το "Κ" είναι το τύλιγμα του στάτη (πηνίο). Το "Β" είναι ο δρομέας. Συγκεκριμένα, αυτά τα μεταλλικά τρίγωνα που βλέπετε είναι οι πόλοι του δρομέα. Δηλαδή αντίστοιχα οι μαγνήτες του βολάν στις νέας "τεχνολογίας" δικές μας γεννήτριες. Εσωτερικά των πόλων παρατηρείστε το τύλιγμα της διέγερσης. Αυξομειώνοντας το ρεύμα σε αυτό το τύλιγμα της διέγερσης, μέσω των ψηκτρών, μεταβάλουμε την ένταση του μαγνητικού πεδίου στην γεννήτρια. Μπορούμε έτσι να ρυθμίσουμε όπου θέλουμε την τάση στην έξοδο της γεννήτριας μας.



Κι εδώ σ αυτή την φωτογραφία βλέπουμε την πιο "εξελιγμένη" τεχνολογικά γεννήτρια της εποχής. Την γεννήτρια με μόνιμους μαγνήτες!
   
Όχι, δεν πρόκειται για μοτεράκι τηλεκατευθυνόμενου μοντέλου! Ούτε για μοτέρ συμπιεστή οικιακού ψυγείου. Είναι υψηλής τεχνολογίας εναλλακτήρας, ίδιος με αυτούς που τοποθετούνται σε superbikes. Ξέρετε, από αυτά που τρέχουν με 300 χιλιόμετρα την ώρα!...
Τώρα πως γίνεται μία γεννήτρια να αποτελείται από τρία όλα κι όλα κομμάτια, βολάν, πηνίο, ανορθωτής και να τα παίρνουμε και τα τρία συχνά πυκνά στο χέρι;
 



Δεν μπορούμε παρά να καταλογίσουμε μεγάλη εξυπνάδα στους μηχανικούς που σχεδίασαν αυτή την γεννήτρια. Το πιο έξυπνο μάλιστα απ όλα είναι που τοποθέτησαν την γεννήτρια μέσα στο βραστό λάδι του κινητήρα! Μα δεν τους είπε κανείς πως τα τηγανητά βλάπτουν σοβαρά την υγεία;  
Δεν του φτάνει δηλαδή του κακόμοιρου του πηνίου που διαρκώς βραχυκυκλωμένο δίνει το μέγιστο ρεύμα που μπορεί, το βουτάς για να 'σαι σίγουρος και μέσα σε ένα αναμμένο τηγάνι! Έξυπνο; 
Θα μου πείτε, και θα' χετε δίκιο δηλαδή, τι φταίνε οι μηχανικοί; Άλλοι τους βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό και τους εκβιάζουν να βρουνε φτηνότερη λύση. Κι αυτό το μαχαίρι δεν αστειεύετε!...

Τώρα πως γίνεται εκείνα τα χρόνια, πολύ πριν το 80 δηλαδή, που οι μοτοσυκλέτες φτιάχνονταν ολοκληρωτικά στο χέρι από ακριβοπληρωμένους εργάτες, να κοστίζουν λιγότερο σ αυτούς τους εργάτες για να τις αγοράσουν; Λιγότερο δηλαδή από ότι σήμερα που φτιάχνονται πολύ πιο γρήγορα με ρομπότ και αυτοματισμούς μεγάλης έκτασης και που τα εργατικά έχουν μειωθεί δραματικά; Τι τις κάνει τόσο ακριβές; Η σύγχρονη τεχνολογία της γεννήτριας τριών κομματιών; Ή τα πολύχρωμα κι ευφάνταστα πλαστικά με τα διαστημικά σχέδια που έτσι κι αγγίξουν το έδαφος θέλεις έναν μισθό να τα αντικαταστήσεις; Μήπως οι δεκαεξαπίστονες δαγκάνες που έχουν σήμερα πολύ μικρότερο κόστος παραγωγής από το αντίστοιχο κόστος μιας διπίστονης το 70; Που έχουν στρέψει τα τηλεσκόπια τους οι αστρονόμοι και δεν βλέπουν την μαύρη τρύπα που χάσκει μπροστά μας;
Ερωτήματα......
Κι ερχόμαστε εμείς τώρα να βγάλουμε τα ...πηνία απ τη φωτιά!  

Συνεχίζεται...

XAROntaS έγραψε:

όποτε περιμένουμε να δούμε την λύση για το θέμα που θα βρεις (μιας και το κατέχεις το θέμα)
για να ξέρουμε και μεις τι να κάνουμε
 

Το κατέχω; Ξέρεις τι λένε: "Στους τυφλούς κυβερνάει ο μονόφθαλμος"  
 

Δεν κατέχω τίποτα καλέ μου φίλε! Ψάχνω! Έλα να ψάξουμε μαζί. Έτσι θα μοιραστούμε και το ξύλο στο τέλος!  

 .... 

  

 

Χείρων το μικρό σου πιο είναι ;

Έχεις ΑΣτείρευτο χιούμορ φίλε μου !!!

 

DiverStrom έγραψε:

Χείρων το μικρό σου πιο είναι ;

Έχεις ΑΣτείρευτο χιούμορ φίλε μου !!!

 

 

"Βαγγέλης". Εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος!

Μπά; Τι έχουμε εδώ;

Α, μάλιστα: Ο φίλος "posplayr"  από το "The GSResource Forums" άλλαξε κάποια στιγμή τον shunt ανορθωτή της Shindengen FH012AA mosfet στην παλιά του Suzuki GS1100ED μοντέλο 83, με τον Compufire 55402. Όπως θα θυμάστε, ο δεύτερος είναι series RR. Έκανε λοιπόν κάποιες μετρήσεις στην μηχανή του και μας έφτιαξε και κάποια διαγράμματα για να καταλάβουμε καλύτερα τι μέτρησε.

Στο αριστερό διάγραμμα βλέπουμε το ρεύμα του στάτη (του πηνίου) του GS συναρτήσει των στροφών του κινητήρα του. Η βιολετί καμπύλη απεικονίζει το ρεύμα που μετρήθηκε με τον shunt RR και η κίτρινη καμπύλη απεικονίζει το ρεύμα που μετρήθηκε με τον series RR. Τα ηλεκτρικά φορτία είναι και στις δύο περιπτώσεις ίδια και είναι τα συνηθισμένα που έχει μία μοτοσυκλέτα, δηλαδή φώτα, μπαταρία, ανάφλεξη κλπ..
Όπως θα παρατηρήσετε, το ρεύμα ξεκινά από τα 10 Αμπερ στις 1000 σαλ και είναι το ίδιο και στις δύο περιπτώσεις. Αυτό γιατί η τάση της γεννήτριας είναι τόσο μικρή (13,5 βολτ) που δεν επεμβαίνουν οι ανορθωτές. Μάλλον εδώ πρέπει να λέω "οι ρυθμιστές τάσης". Θα λέω RR λοιπόν για ευκολία. Όσο ανεβαίνουν οι σαλ του μοτέρ ανεβαίνει και η τάση στην έξοδο της γεννήτριας και οι RR αναλαμβάνουν σιγά σιγά καθήκοντα. Ο shunt RR βραχυκυκλώνει το πηνίο και το ρεύμα ανεβαίνει κατακόρυφα. Στις 3500 σαλ περίπου η γεννήτρια "τα έχει δει όλα". Δίνει όσο ρεύμα μπορεί να δώσει, περίπου 27 Αμπέρ και μετά φτάνει σε "μαγνητικό κορεσμό". Από εδώ και πέρα όσο κι αν ανέβουν οι σαλ του μοτέρ η γεννήτρια δεν έχει άλλη δύναμη. Συνεχίζει να δίνει τα 27 Αμπέρ διαμέσου του πηνίου, το οποίο πλέον σκέφτεται σοβαρά να πάρει καμία αναρρωτική άδεια γιατί δεν θα την βγάλει καθαρή όπως πάει. Ευτυχώς που τρέχει βραστό λαδάκι εκεί κοντά και δροσίζει λίγο τα ποδαράκια του...

Η κίτρινη καμπύλη απεικονίζει το ρεύμα που περνά, διαμέσου όμως του series RR. Και αυτή την φορά είναι ακριβώς το ρεύμα των φορτίων, φώτα, μπαταρία, ανάφλεξη κλπ. Ούτε μιλιαμπέρ περισσότερο! Η μικρή αύξηση στο ρεύμα εδώ, καθώς δηλαδή αυξάνουν οι σαλ, δείχνει πως ή ο φίλος μας δεν μέτρησε σωστά ή το πιθανότερο είχαμε μία μικρή αύξηση στην τάση. Πχ από τα 14 στα 14,5 βολτ. Λογικό! Το πηνίο τώρα θα νοιώθει σαν φαντάρος που έγινε παλιοσειρά και κανένας δεν ασχολείται πλέον μαζί του. Αν δεν είχε και κείνο το βρωμόλαδο στα πόδια του!...

Αυτή η διαφορά από τα σχεδόν 15 Αμπέρ μέχρι τα σχεδόν 27 Αμπέρ, 12 ολόκληρα Αμπέρ που πάνε; Αφού κανένα φορτίο πάνω στη μηχανή δεν τα ζήτησε θα πει πως κάπου έχουμε διαρροή στο κύκλωμα. Για αντίστοιχες διαρροές στις εσωτερικές ηλεκτρικές εγκαταστάσεις συνήθως εκτελούμε τον ηλεκτρολόγο! Εδώ ποιόν θα εκτελέσουμε; Τελικά ο συνήθης ύποπτος θα την πληρώσει πάλι στο τέλος. Δηλαδή το πηνίο...  Μα ο shunt RR δεν ήταν που φυγάδευε το ρεύμα προς την γη του κυκλώματος; Κι αυτό προκειμένου να "στραγγίξει" το κακόμοιρο το πηνίο ώστε να μην ανεβάσει περισσότερη τάση. Ωραία συμπεριφορά!...




Πάμε τώρα στο δεξί διάγραμμα: Εδώ βλέπουμε την ισχύ vs σαλ του μοτέρ. Αυτή την φορά η ισχύς που αναγκάζεται να παράγει η γεννήτρια εξ αιτίας του shunt RR είναι σημειωμένη με μπλέ χρώμα. Ξεκινάει από τα 50 βατ αλλά σύντομα γίνεται μέγιστη και παραμένει έτσι. 350 βατ! Ποιος ξέχασε πάλι αναμμένο τον θερμοσίφωνα;...

Η βιολετή καμπύλη δείχνει πως μόλις 100-120 βατάκια αρκούν για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας. Αυτή η καμπύλη αντιστοιχεί, όπως θα καταλάβατε, στον series RR.

Μα από τα 120 βατ μέχρι τα 350 βατ είναι 230 βατ χαμένα! Πού χάθηκαν αυτά τα βατ; Δεν χάθηκαν! Μετατράπηκαν σε θερμότητα, τα περισσότερα πάνω στο πηνίο μας, (ε, όχι πάλι!), και κάποια πάνω στον RR μας. Μα η πραγματικότητα είναι ακόμα πιο πικρή! Αν λάβουμε υπ όψη μας πως μία γεννήτρια με μόνιμους μαγνήτες έχει βαθμό απόδοσης μόλις 50%, αυτό θα πει πως για κάθε 230 βατ ηλεκτρικής ισχύος που πάνε χαμένα η γεννήτρια ζητάει από τον κινητήρα μας άλλα τόσα! Δηλαδή 460 βατ μηχανικής ισχύος χάνονται από τον κινητήρα για πλάκα! Αν λάβουμε υπ όψη μας πως ένας ίππος ισχύος είναι περίπου 750 βατ τότε εδώ έχουμε φύρα σχεδόν τα 2/3 του ίππου!  

Στο παρακάτω λινκ θα βρείτε πολλά και ενδιαφέροντα. Διαβάστε τα αν έχετε διάθεση. Δυστυχώς εγώ δεν πρόλαβα ακόμα να το κάνω!

http://www.thegsresources.com/_forum/showthread.php?t=161397

Συνεχίζεται...

Παρακάτω θα δούμε μερικά ακόμα ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με την θερμοκρασία λειτουργίας του πηνίου μας. Ας ξεκινήσουμε από κάποιες φωτογραφίες τις οποίες αλίευσα από το "Aprillia forum" και ας τις σχολιάσουμε...

Ο φίλος μας ο oberon, Ελβετός στην καταγωγή, βασανίστηκε με το μηχανάκι του, ένα RSV1000 MILLE, προσεγμένο και φορτωμένο με καλούδια. Ώσπου του άλλαξε στάτη και ανορθωτή. Επέλεξε κι αυτός τον γνωστό ανορθωτή series RR Compu-fire 55402. Ακολούθως τράβηξε κάποιες φωτογραφίες με μία θερμική κάμερα υπέρυθρης ακτινοβολίας. Αυτές που βλέπετε κι εσείς αμέσως παρακάτω.  Ήδη νομίζω καταλαβαίνετε τι βλέπετε σ' αυτές τις φωτογραφίες.

Στην πρώτη φωτογραφία βλέπουμε την θερμοκρασία λειτουργίας του ορίτζιναλ ανορθωτή. Να υποθέσω Shindengen ; Κατά 99%... Σίγουρα όμως  πρόκειται για shunt RR. Θερμοκρασία λειτουργίας 63,7 C βαθμοί Κελσίου. Αρκετά μεγάλη θερμοκρασία. Μάλλον το μηχανάκι δούλεψε κάποια λεπτά ακίνητο.




Στην επόμενη φωτογραφία βλέπουμε την θερμοκρασία λειτουργίας του ανορθωτή Compu-fire 55402 ο οποίος είπαμε είναι series RR. Η θερμοκρασία εδώ είναι μόλις 36C βαθμοί Κελσίου. Αυτή η μέτρηση συμφωνεί και με τις δικές μου παρατηρήσεις θερμοκρασίας πάνω στον ανορθωτή της SXelectronics. Υποθέτω επίσης πως οι δύο μετρήσεις έγιναν κάτω από αρκετά παρόμοιες συνθήκες. Ο "oberon" αναφέρει μόνο την θερμοκρασία περιβάλλοντος στους 20C βαθμούς Κελσίου




Και πάμε παρακάτω...
Στις επόμενες δύο φωτογραφίες θα δούμε θερμικές ακτινογραφίες των αδύτων του κάρτερ του Aprilia. Οι θερμοκρασίες που μετράει πάνω στο καπάκι της Aprillia η κάμερα, όπως θα δείτε κι εσείς είναι : 114C βαθμοί Κελσίου με τον "μαμά" ανορθωτή να βραχυκυκλώνει το πηνίο και 97,7C Κελσίου με τον Compu-fire 55402 να ζητά από το πηνίο μόνο όσο ρεύμα είναι απαραίτητο. Και πάλι φαίνεται η υπεροχή του series RR ο οποίος καταπονεί σημαντικά λιγότερο το πηνίο. Πρόκειται για μείον 16,5C βαθμούς Κελσίου. Σημαντική διαφορά ακόμα και μέσα στο καυτό λάδι του κάρτερ. Ίσως μάλιστα στην δεύτερη περίπτωση να είναι το ίδιο το λάδι που ζεσταίνει το πηνίο αντί να το ψύξει. Όπως και να έχει η κατάσταση, η συγκεκριμένη επιλογή έχει καταδικάσει το πηνίο μας να περάσει όλη του την ζωή μέσα στην κόλαση της τηγανιτής πατάτας!






Εδώ ο "oberon" ανεβάζει τις λεπτομέρειες της εγχείρησης:  

http://www.raven.apriliaforum.net/wiki/index.php?title=Ersatz_Spannungsregler

Και από το Aprillia forum:

http://www.apriliaforum.com/forums/showthread.php?160360-Ricks-Motorsports-Stator-Version-2-Thicker-next-step-wires/page31

Στο σημείο αυτό καλό θα ήταν να μας κάνουν τα σχόλιά τους φίλοι οι οποίοι είναι πιο ειδικοί στις συνθήκες που επικρατούν μέσα σε ένα καρτερ. Θερμοκρασίες λειτουργίας κλπ.
Επίσης δεν υπήρξε μέχρι στιγμής καμία αναφορά σχετικά με τους series RR. Πράγμα που μου κάνει εντύπωση για μία ανήσυχη κοινότητα μοτοσυκλετιστών, οι οποίοι δεν αφήνουν να υπάρχουν "σκοτεινές γωνιές" στην μοτοσυκλέτα τους.

Προσωπικά, σχολιάζοντας την επιλογή των μηχανικών να ψύξουν το πηνίο με το λάδι του κάρτερ, φτάνω στο συμπέρασμα πως πράγματι το πηνίο διαρρέεται από ρεύματα πολύ μεγαλύτερα από αυτά που κανονικά θα μπορούσε να διαχειριστεί στον ελεύθερο αέρα. Υπάρχει ένας εμπειρικός κανόνας για τις περιελίξεις ο οποίος ορίζει την ένταση του ρεύματος που διέρχεται μέσα από το "πηνιόσυρμα" σε μόλις 2,5 Αμπέρ ανά mm2. Αυστηρό μεν το όριο αλλά μάλλον αποβλέπει στην ελάχιστη αύξηση της θερμοκρασίας πάνω στο τύλιγμα. Αν λάβουμε υπ όψη μας πως το σύρμα των πηνίων μας είναι με το ζόρι 1mm2 και διαρρέεται από rms ρεύματα σχεδόν 8-10 Αμπερ, καταλαβαίνουμε πολύ καλά πως πρόκειται απλά για "το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου"!

Η μπάλα στην δική σας περιοχή...

Χείρων έγραψε:

DiverStrom έγραψε:

Χείρων το μικρό σου πιο είναι ;

Έχεις ΑΣτείρευτο χιούμορ φίλε μου !!!

 

 

"Βαγγέλης". Εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος!

 

 

kimonas έγραψε:

Μια γενικη απορια...:
Τι προσδοκιμο ζωης εχουν τα πηνια μας τοτε με αυτα τα ζορια που τραβανε?
Μιλαμε για ελαχιστο,μεσο ορο και μεγιστο προσδοκιμο ζωης.
Γνωριζει καποιος?

Γενική απορία που χρήζει γενικής τοποθέτησης...
Προσωπικά έχω την άποψη πως τα πηνία υπολογίζονται από τους μηχανικούς έτσι ώστε να ζήσουν όσο θα ζήσει και ο κινητήρας της μοτοσυκλέτας. Φυσικά πάντα οριακά. Όχι όμως και σαν αναλώσιμα! Υπολογίζονται πως θα λειτουργούν σε μεγάλες θερμοκρασίες λειτουργίας και με μικρά περιθώρια και ανοχές. Ένα κλικ πριν την κατάρρευση! Αλλιώς δεν βγαίνουν οι προϋπολογισμοί και τα κόστη!... Υπολογισμένα για τις συνθήκες που επικρατούν στην Γερμανία και όχι στην Αίγυπτο. Κι όσο όλα πηγαίνουν καλά στην παραγωγή και οι συνθήκες χρήσης είναι καλές, την βγάζουν και τα πηνία "καθαρή" για πολλά πολλά χιλιόμετρα. Όταν όμως αρχίζουν οι επιπλέον εκπτώσεις στην παραγωγή: "Στόχος για φέτος να μειώσουμε το κόστος του στάτη από τα 5$ ανά κομμάτι στα 4,8$", ανακοινώνει στον διευθυντή προμηθειών ο οικονομικός διευθυντής. Ζητήστε ανάλογες προσφορές από την αγορά!"... Λίγο φτηνότερο σύρμα, κατασκευής Αφγανιστάν, πάντα όμως μέσα στις προδιαγραφές θερμοκρασίας... Λίγο παλιά τα ρουλεμάν της μηχανής που τυλίγει το πηνίο, (ακόμα μία παρτίδα πηνία και θα τα αντικαταστήσουμε...)! Το σύρμα όμως καθώς τυλίγεται κάπως "τσακίζει" λίγο παραπάνω από τους κραδασμούς. Φτηνότερος και πιο "ατζαμής" κι ο εργάτης που τροφοδοτεί την μηχανή πρώτη ύλη... Χαρά όμως τα μεγαλο-στελέχη που το κόστος του στάση μειώθηκε κατά 20 σεντς! Αυτό σημαίνει 10 εκατομμύρια $ επιπλέον κέρδη για φέτος! Και πλούσια μπόνους για τους διευθυντάδες, οι οποίοι ήδη έχουν παραγγείλει τις καινούριες τους Φερράρι!

Έτσι είναι πιθανό οι "Κ6" να μην κάψουν ποτέ πηνίο και να κάνουν καλό όνομα στην αγορά. Ενώ οι "Κ...16" να το καίνε κάθε 20-30χιλ χλμ.
Από κεί και πέρα πολλά μπορεί να στραβώσουν ακόμα και σε μία άρτια και καλοφτιαγμένη μοτοσυκλέτα. Κάτι κάπου να μην πάει καλά και ..."ενός κακού μύρια έπονται"...
Ποιος μπορεί να απαντήσει; Κάπου διάβασα, δεν θυμάμαι που, πως στην Ελλάδα έχουν πουληθεί 15.000 vstrom. Πόσα ανταλλακτικά πηνία πούλησε η αντιπροσωπία; Αν πουλούσε δέκα κομμάτια το μήνα, δηλαδή έστω εκατό τον χρόνο, δεν θα έπρεπε να είχε στοκ; Κι απ ότι διάβασα κάπου δεν έχει!... Και τι είναι εκατό το χρόνο μπροστά στις 15 χιλιάδες;
Αν ρωτήσεις έναν μάστορα που του έρχονται μία με δύο "καμένες" τον μήνα, θα σου πει: "Τα πηνία καίγονται συχνά. Στο μαγαζί συνέχεια καμένες μου έρχονται!"
Και άντε βγάλτε άκρη.
Ένας σχετικά αξιόπιστος τρόπος να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα, είναι να κάνουμε μία δημοσκόπηση εδώ μέσα στο φόρουμ. Πόσοι είμαστε; Ποιοι είχαν το πρόβλημα; Στα πόσα χιλιόμετρα; Κάτω από ποιες συνθήκες; κλπ...
Θα είχε ενδιαφέρον μεν αλλά φοβάμαι πως θα αποδείκνυε ταυτόχρονα πως είμαστε και ολίγον "υποχόνδριοι" όσον αφορά τις μοτοσυκλέτες μας....

Χείρων έγραψε:

kimonas έγραψε:

Μια γενικη απορια...:
Τι προσδοκιμο ζωης εχουν τα πηνια μας τοτε με αυτα τα ζορια που τραβανε?
Μιλαμε για ελαχιστο,μεσο ορο και μεγιστο προσδοκιμο ζωης.
Γνωριζει καποιος?

Γενική απορία που χρήζει γενικής τοποθέτησης...
Προσωπικά έχω την άποψη πως τα πηνία υπολογίζονται από τους μηχανικούς έτσι ώστε να ζήσουν όσο θα ζήσει και ο κινητήρας της μοτοσυκλέτας. Φυσικά πάντα οριακά. Όχι όμως και σαν αναλώσιμα! Υπολογίζονται πως θα λειτουργούν σε μεγάλες θερμοκρασίες λειτουργίας και με μικρά περιθώρια και ανοχές. Ένα κλικ πριν την κατάρρευση! Αλλιώς δεν βγαίνουν οι προϋπολογισμοί και τα κόστη!... Υπολογισμένα για τις συνθήκες που επικρατούν στην Γερμανία και όχι στην Αίγυπτο. Κι όσο όλα πηγαίνουν καλά στην παραγωγή και οι συνθήκες χρήσης είναι καλές, την βγάζουν και τα πηνία "καθαρή" για πολλά πολλά χιλιόμετρα. Όταν όμως αρχίζουν οι επιπλέον εκπτώσεις στην παραγωγή: "Στόχος για φέτος να μειώσουμε το κόστος του στάτη από τα 5$ ανά κομμάτι στα 4,8$", ανακοινώνει στον διευθυντή προμηθειών ο οικονομικός διευθυντής. Ζητήστε ανάλογες προσφορές από την αγορά!"... Λίγο φτηνότερο σύρμα, κατασκευής Αφγανιστάν, πάντα όμως μέσα στις προδιαγραφές θερμοκρασίας... Λίγο παλιά τα ρουλεμάν της μηχανής που τυλίγει το πηνίο, (ακόμα μία παρτίδα πηνία και θα τα αντικαταστήσουμε...)! Το σύρμα όμως κάπως τσακίζει λίγο παραπάνω από τους κραδασμούς. Φτηνότερος και πιο "ατζαμής" κι ο εργάτης που τροφοδοτεί την μηχανή πρώτη ύλη... Χαρά όμως τα μεγαλο-στελέχη που το κόστος του στάση μειώθηκε κατά 20 σεντς. Αυτό σημαίνει 10 εκατομμύρια $ επιπλέον κέρδη για φέτος. Και πλούσια μπόνους για τους διευθυντάδες, οι οποίοι ήδη έχουν παραγγείλει τις καινούριες τους Φερράρι!

Έτσι είναι πιθανό οι "Κ6" να μην κάψουν ποτέ πηνίο και να κάνουν καλό όνομα στην αγορά, ενω οι Κ...16 να το καίνε κάθε 20-30χιλ χλμ.
Από κεί και πέρα πολλά μπορεί να στραβώσουν ακόμα και σε μία άρτια και καλοφτιαγμένη μοτοσυκλέτα. Κάτι κάπου να μην πάει καλά και ..."ενός κακού μύρια έπονται"...
Ποιος μπορεί να απαντήσει; Κάπου διάβασα, δεν θυμάμαι που, πως στην Ελλάδα έχουν πουληθεί 15.000 vstrom. Πόσα ανταλλακτικά πηνία πούλησε η αντιπροσωπία; Αν πουλούσε δέκα κομμάτια το μήνα, δηλαδή έστω εκατό τον χρόνο, δεν θα έπρεπε να είχε στοκ; Κι απ ότι διάβασα κάπου δεν έχει!... Και τι είναι εκατό το χρόνο μπροστά στις 15 χιλιάδες;
Αν ρωτήσεις έναν μάστορα που του έρχονται μία με δύο "καμένες" τον μήνα, θα σου πει: "Τα πηνία καίγονται συχνά. Στο μαγαζί συνέχεια καμένες μου έρχονται!"
Και άντε βγάλτε άκρη.
Ένας σχετικά αξιόπιστος τρόπος να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα, είναι να κάνουμε μία δημοσκόπηση εδώ μέσα στο φόρουμ. Πόσοι είμαστε; Ποιοι είχαν το πρόβλημα; Στα πόσα χιλιόμετρα; Κάτω από ποιες συνθήκες; κλπ...
Θα είχε ενδιαφέρον μεν αλλά φοβάμαι πως θα αποδείκνυε ταυτόχρονα πως είμαστε και ολίγον "υποχόνδριοι" όσον αφορά τις μοτοσυκλέτες μας....

Καταρχήν μπράβο που μας βοηθάς να κατανοήσουμε αυτά τα "δισκολούτσικα" ηλεκτρολογικά.  
Είμαι 100% βέβαιος ότι το 2008 τα διευθυντικά στελέχη της  Σουτζούκι χέστηκαν στο φράγκο, τα κάνανε πισίνες και βίζιτες!!  

Όσους ξέρω, από το συνεργείο που πήγαινα, με καμμένα πηνία vstrom είναι μοντέλα k8. Νομίζω και εδώ μέσα κάποιοι με καμμένα πηνία k8 έχουν.

Πολύ ωραίο νήμα...

'Oμως, αφού μίλησε ο "καλός", θα κάνω τον "κακό" της υπόθεσης αναμένοντας στη συνέχεια τoν "άσχημο"...

Θα παραθέσω τον παρακάτω σύνδεσμο ως αντίλογο:

Facts about shunt-based regulators

Ο βασιλιάς πέθανε! Ζήτω ο βασιλιάς!
Ή μήπως όχι?

βασιλιάς=shunt RR
βασιλιάς=series RR

gmavrid έγραψε:

...

...

Ο βασιλιάς πέθανε! Ζήτω ο βασιλιάς!
Ή μήπως όχι?

βασιλιάς=shunt RR
βασιλιάς=series RR

Ο "βασιλιάς" αυτή την φορά δεν είναι το κυριότερο πρόσωπο. Τον χρειαζόμαστε όμως στην αναζήτησή μας για το "ιερό δισκοπότηρο" = υγεία και μακροημέρευση του πηνίου του στάτη μας.

Εξ άλλου, εγώ πάντα ήμουν Βενιζελικός...  

 

Που είναι ρε παιδιά επιτέλους αυτός ο "άσχημος";