Δεν είμαι από εκείνους που θα πουν ότι δεν περίμενα ποτέ να γράψω στα δυσάρεστα.. Έτσι λοιπόν η μικρή μου περιπέτεια έχει ως εξής..

Σάββατο βραδάκι με την βροχή να πέφτει στη πόλη της Θεσ/νίκης ξεκίνησα από το κέντρο όπου ήμουν για καφέ με την κοπέλα μου με κατεύθυνση προς ανατολικά. Ο δρόμος μέσα στη γλίτσα από την ψιλή βροχή και την βρωμιά, κάτι που οι Θεσσαλονικείς φίλοι ξέρουν πολύ καλά καθώς οι δρόμοι της πόλης είναι σε άθλια κατάσταση. Κατευθυνόμενος στη λεωφόρο Στρατού στο ύψους της διχάλας Κωνσταντινουπόλεως & Δελφών ήθελα να πάω ευθεία στην Κωνσταντινουπόλεως. Η ταχύτητα μου ήταν 40χμ το πολύ γιατί όπως είπα έβρεχε. Το φανάρι για ευθεία πιάνει κόκκινο και για να μην φρενάρω απότομα και μπλοκάρει το λάστιχο αποφασίζω να στρίψω δεξιά όπου είχε πράσινο για Δελφών. Το πλάγιασμά μου ήταν πολύ μικρό αλλά δυστυχώς βρισκόμουν πάνω στα γνωστά ανισόπεδα σημεία του δρόμου, που έχουν δημιουργηθεί από τα αστικά λεωφορεία και φυσικά λόγω της κακής ποιότητας του οδοστρώματος. Έτσι λοιπόν η μηχανή πλαγιάζει ολοκληρωτικά και πολύ ήσυχα. Η κοπέλα μου προσγειώνεται δεξιά χωρίς να συρθεί πολύ χτυπώντας ελαφρά με το κράνος της το οδόστρωμα. Εγώ ξεκινάω ένα μπρούμητο σύρσιμο στη γλειώδη επιφάνεια του δρόμου, με την μηχανή μπροστά μου να κάνει στροφές γλιστρώντας. Μηχανή και εγώ σε ένα χορευτικό που τη περιγραφή του θα ζήλευε κ ο Αλέξης Κωστάλας, καθώς στο τέλος καταλήξαμε αγκαζέ, γιατί την έπιασα από το κάγκελο. χαχαχα!! Σηκώνομαι, αμέσως βεβαιώνομαι ότι η κοπέλα μου είναι καλά και σηκώνω αμέσως την καλή μου. Να σημειώσω ότι η μηχανή κ εγώ σταματήσαμε μετά το σύρσιμο σχεδόν στο αντίθετο ρεύμα. Ευτυχώς δεν ερχόταν κανένας από το αντίθετο ρεύμα αλλά και από πίσω μας. Να σημειώσω ότι το κράνος μου δεν ακούμπησε καθόλου στο έδαφος (μάλλον επειδή σερνόμουν σαν τον σούπερ μαν, αλλά στην άσφαλτο. χαχα) και παρόλο που σερνόμουν για περίπου 20 μέτρα τα ρούχα μου δεν σκίστικαν καθόλου ούτε έχω κάποιο γδάρσιμο. Η βρώμα και η μαυρίλα του οδοστρώματος από τα ρούχα δεν έχει φύγει ακόμα. Το μονό που έμεινε ένα μικρό τράβηγμα στον δεξί μου ώμο που όμως πλέον έχει σχεδόν εξαφανιστεί και ένα ελαφρύ γδάρσιμο στο δεξί πλαϊνό κάγκελο από τον υπέροχο χορό και τις πιρουέτες της καλής μου στην άσφαλτο. Η κοπέλα μου πέρα από την τρομάρα που πήρε από την πρώτη της πτώση αλλά και από τη θέα του χορού μου επί πολλών μέτρων στην άσφαλτο δεν έπαθε ευτυχώς τίποτα.

Όπως είπα στην αρχή δεν είμαι από εκείνους που θα πουν ότι δεν περίμενα ποτέ να γράψω στα δυσάρεστα.. Είμαι από εκείνους που έχοντας δει πολλά στο δρόμο, έλεγα πάντα από μέσα μου γιατί όχι σε μένα??
Γιατί ενώ καθημερινά βλέπουμε τόσα να συμβαίνουν να μην μπορεί να είμαστε εμείς οι επόμενοι στην επόμενη στροφή?

Γι'αυτό λοιπόν ας προσέχουμε όλοι μας!!

** Τραγική ειρωνεία, πήγα και γλίστρισα ένα χιλιόμετρο από το σπίτι μου και τις προάλλες που με έπιασε η καταιγίδα πάνω στη κατηφόρα της καρδίας στο δρόμο για χαλκιδική με 120χμ δεν έπαθα τίποτα.!! χαχαχαχαχα!!!

Προσοχή παίδες! Πάντα όρθιοι!!

Ευτυχώς Λάζαρε που είστε και οι τρεις καλά.

Ποτέ ξανά αγορίνα και πάντα όρθιοι!

Περαστικά και ποτέ ξανά φίλε Λάζαρε.

Αφού κανείς δεν έπαθε τίποτα ΤΕΛΟΣ ΚΑΛΟ ΟΛΑ ΚΑΛΑ !!!!

Γ@μωτουςκολοδρόμουςτηςθεσσαλονικης..............

Στην περιπτωσή σου φίλε μου ευτυχώς όλα καλά,
μικρό το πάθημα,μεγάλο το μάθημα.
Πάντα όρθιος και ποτέ ξανά.

Υπαρχουνε 2 κατηγοριες μοτοσυκλετιστων :
Αυτοι που πεσανε
και
αυτοι που θα πεσουνε

βεβαια δεν σημαινει οτι αυτοι που πεσανε δεν θα ξαναπεσουνε

Παντα τετοιες να ειναι οι πτωσεις μας  

Να εισαι παντα ετσι τυχερος και παντα ορθιος Λαζαρε!!!

Να είσαι πάντα καλά

Χαίρομαι που διαβάζω ότι φορούσατε κράνος και οι δύο

παντα ορθιος...   

Ευχαριστώ όλους τους φίλους για τις ευχές. Να είμαστε πάντα όρθιοι για να χαιρόμαστε τις βόλτες μας!
Το κάγκελο της καλής μου βάφτηκε και έγινε καινούργιο μέσα σε 2 λεπτά. Ένα μικρό στράβωμα έχει μόνο προς το πλαστικό που δεν μπορώ να το επαναφέρω. Αν κάποιος γνωρίζει πως ας με συμβουλέψει..

Να είμαστε πάντα καλά!!

περαστικα να ειναι φιλε και ποτε ξανα...οσο για το καγκελο δεσε το με ενα χοντρο σχοινι και την αλλη πλευρα του δεσε το σε μια κολωνα της δεη και τραβηξε το μεχρι να ερθει στα ισια του!!

    

big_driver έγραψε:

περαστικα να ειναι φιλε και ποτε ξανα...οσο για το καγκελο δεσε το με ενα χοντρο σχοινι και την αλλη πλευρα του δεσε το σε μια κολωνα της δεη και τραβηξε το μεχρι να ερθει στα ισια του!!

+650

Πολλοι την εχουμε πατησει στη γωνια του σπιτιου μας γιατι πριν φτασουμε αφηνουμε τον εαυτο μας και τα αντανακλαστικα στο ουφ εφθασα...λαθος φθανεις οταν γυρνας απο κει που ξεκινας...

Παντα ορθιος φιλε......