καπου το διαβασα...μου άρεσε και σας το μεταφερω.... ισως κάποιοι δουν τα μηνύματα...!
...Στο μεταξύ μπήκε η Άνοιξη. Και τούτη τη φορά δώρισε στη λεύκα μια ασημένια φορεσιά που όμοιά της δεν είχε ξαναφορέσει ποτέ λεύκα πάνω στη γη. Το άσπρο άλογο την καμάρωνε. Στα κλαδιά της μαζεύονταν τώρα όλα τα πουλιά και τιτίβιζαν τα πιο μελωδικά τραγούδια τους. Τις νύχτες συνεχίζονταν οι περίπατοι στο λιβάδι. Και μια απ' αυτές τις νύχτες να σου πάλι ο φίλος τους το ολοστρόγγυλο φεγγάρι τριγυρισμένο από εκατομμύρια αστέρια. Χαμήλωσε, χαμήλωσε, χαμήλωσε κι άλλο, ώσπου κάθισε στην κορυφή της λεύκας. -Σας έφερα το δώρο σας, να το! είπε χαρούμενα και τους έδειξε ένα κόκκινο σακούλι. Μου το έδωσε η καλή νεράιδα απ' το γειτονικό μου αστέρι. Μέσα του έχει μια μαγική χρυσόσκονη! Όταν τη ρίξω πάνω σας θα γίνετε κι οι δύο σας ίδιοι. Δε θα είστε πια διαφορετικοί. Και θα χαρείτε έτσι την αγάπη σας χωρίς εμπόδια και πρόβλημα κανένα. -Διαλέξτε: Θέλετε να ζήσετε σαν άλογα ή σαν λεύκες; Και τότε, όπως γίνεται στις πολύ μεγάλες αγάπες, του απάντησαν με μια φωνή, σαν να είχε διαβάσει ο ένας τη σκέψη του άλλου: -Σ' ευχαριστούμε, φεγγαράκι, για το δώρο σου, μα προτιμάμε να μείνουμε έτσι όπως είμαστε. Είμαστε τόσο ευτυχισμένοι. Η αγάπη μας δε χρειάζεται τη μαγική χρυσόσκονη. -Εγώ, συνέχισε η λεύκα, ξέρω καλά πόσο αρέσει στο άσπρο μου άλογο να τρέχει ξέφρενο μακριά, να καλπάζει. Θα ήταν κρίμα να μεταμορφωθεί σε δέντρο, να ριζώσει. Εμένα πάλι δε μ' αρέσει να καλπάζω. Μου φτάνουν οι μικροί νυχτερινοί περίπατοι. Αντίθετα, μ' ευχαριστεί να λικνίζομαι στο απαλό αεράκι. - Έχει δίκιο η λεύκα μου, συμπλήρωσε το άλογο, θα ξεκουράζομαι στα πόδια της. Πάντα κοντά της θα γυρίζω. Για μας η αγάπη μας είναι τόσο ταιριαστή! Κι έτσι θα μείνουμε εκείνη λεύκα, άλογο εγώ. Και πριν προλάβει το άλογο να τελειώσει τα λόγια του ένιωσε ξαφνικά τα πόδια του να ψηλώνουν λίγο. Κι η λεύκα έσκυψε πρώτη φορά τόσο πολύ χωρίς πόνους στη μέση της. Έτσι έδωσαν το πρώτο τους φιλί... Τρελό από ενθουσιασμό χειροκροτούσε το φεγγάρι και φώναζε μ' όλη του τη φωνή: -Ξυπνήστε, άνθρωποι, ξυπνήστε να δείτε την πιο ταιριαστή αγάπη σ' ολόκληρη τη γη! Κι ήταν εκείνη η μόνη νύχτα που το φεγγάρι ξέχασε να συνεχίσει το ταξίδι του στον ουρανό... Ίσως, η αγάπη, στην πιο τέλεια μορφή της. Δεν συμφωνείτε;
_________________
ESCOBAR Member
Ηλικία : 42 Τόπος : ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ_ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Registration date : 29/11/2009
καπου το διαβασα...μου άρεσε και σας το μεταφερω.... ισως κάποιοι δουν τα μηνύματα...!
...Στο μεταξύ μπήκε η Άνοιξη. Και τούτη τη φορά δώρισε στη λεύκα μια ασημένια φορεσιά που όμοιά της δεν είχε ξαναφορέσει ποτέ λεύκα πάνω στη γη. Το άσπρο άλογο την καμάρωνε. Στα κλαδιά της μαζεύονταν τώρα όλα τα πουλιά και τιτίβιζαν τα πιο μελωδικά τραγούδια τους. Τις νύχτες συνεχίζονταν οι περίπατοι στο λιβάδι. Και μια απ' αυτές τις νύχτες να σου πάλι ο φίλος τους το ολοστρόγγυλο φεγγάρι τριγυρισμένο από εκατομμύρια αστέρια. Χαμήλωσε, χαμήλωσε, χαμήλωσε κι άλλο, ώσπου κάθισε στην κορυφή της λεύκας. -Σας έφερα το δώρο σας, να το! είπε χαρούμενα και τους έδειξε ένα κόκκινο σακούλι. Μου το έδωσε η καλή νεράιδα απ' το γειτονικό μου αστέρι. Μέσα του έχει μια μαγική χρυσόσκονη! Όταν τη ρίξω πάνω σας θα γίνετε κι οι δύο σας ίδιοι. Δε θα είστε πια διαφορετικοί. Και θα χαρείτε έτσι την αγάπη σας χωρίς εμπόδια και πρόβλημα κανένα. -Διαλέξτε: Θέλετε να ζήσετε σαν άλογα ή σαν λεύκες; Και τότε, όπως γίνεται στις πολύ μεγάλες αγάπες, του απάντησαν με μια φωνή, σαν να είχε διαβάσει ο ένας τη σκέψη του άλλου: -Σ' ευχαριστούμε, φεγγαράκι, για το δώρο σου, μα προτιμάμε να μείνουμε έτσι όπως είμαστε. Είμαστε τόσο ευτυχισμένοι. Η αγάπη μας δε χρειάζεται τη μαγική χρυσόσκονη. -Εγώ, συνέχισε η λεύκα, ξέρω καλά πόσο αρέσει στο άσπρο μου άλογο να τρέχει ξέφρενο μακριά, να καλπάζει. Θα ήταν κρίμα να μεταμορφωθεί σε δέντρο, να ριζώσει. Εμένα πάλι δε μ' αρέσει να καλπάζω. Μου φτάνουν οι μικροί νυχτερινοί περίπατοι. Αντίθετα, μ' ευχαριστεί να λικνίζομαι στο απαλό αεράκι. - Έχει δίκιο η λεύκα μου, συμπλήρωσε το άλογο, θα ξεκουράζομαι στα πόδια της. Πάντα κοντά της θα γυρίζω. Για μας η αγάπη μας είναι τόσο ταιριαστή! Κι έτσι θα μείνουμε εκείνη λεύκα, άλογο εγώ. Και πριν προλάβει το άλογο να τελειώσει τα λόγια του ένιωσε ξαφνικά τα πόδια του να ψηλώνουν λίγο. Κι η λεύκα έσκυψε πρώτη φορά τόσο πολύ χωρίς πόνους στη μέση της. Έτσι έδωσαν το πρώτο τους φιλί... Τρελό από ενθουσιασμό χειροκροτούσε το φεγγάρι και φώναζε μ' όλη του τη φωνή: -Ξυπνήστε, άνθρωποι, ξυπνήστε να δείτε την πιο ταιριαστή αγάπη σ' ολόκληρη τη γη! Κι ήταν εκείνη η μόνη νύχτα που το φεγγάρι ξέχασε να συνεχίσει το ταξίδι του στον ουρανό... Ίσως, η αγάπη, στην πιο τέλεια μορφή της. Δεν συμφωνείτε;
ΕΓΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ !!!!!!
mageiras Member
Ηλικία : 48 Τόπος : ΧΑΝΙΑ - ΚΡΗΤΗ Registration date : 17/01/2008
κοπέλια έχω ένα μπουφαν στα χέρια μου dainese flanker d-dry το οποίο δε μου κάνει και δε μπορώ να το κρατήσω Νο 52 σε καλή κατασταση όποιος ενδιαφέρεται και θέλει να το δει μέχρι τη Παρασκευή διαφορετικά το στέλνω στον ιδιοκτήτη του
Θέμα: Απ: Kρητικό recycle bin 3 
Τρι Νοε 16 2010, 22:04
