Ήρθε η ώρα και για την δική μου έκθεση... συγχωρήστε μου τον όγκο αλλά θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας και να ευχαριστήσω ανθρώπους και εδω!
Η γνωριμία μου με τον κ. Χρήστο ήταν καταλυτική, εξαιρετικός άνθρωπος και τον ευχαριστώ για όλο αυτό που πέρασα εξαιτίας του.
Μαθαίνω για το 36ωρο "οδοιπορικό", ωραία εμπειρία σκέφτομαι... μακάρι να μπορούσα να το κάνω κάποια στιγμή... και το αφήνω.
Έρχεται η πληροφορία, το φετινό 36ωρο θα γίνει νότια, πλανεύτρα η Κρήτη και οι σκέψεις περισσότερες....
στις συζητήσεις με φίλους μοτοσικλετιστές, οι αντιδράσεις δεν είναι και οι πιο ενθαρρυντικές, όποιος το ακούει γελάει
, δεν με πειράζει, το καταλαβαίνω, είναι η μοτοσικλέτα που δεν ενδείκνυται για τέτοιες πολύωρες διαδρομές...
Τελικά η θέληση για καινούργια οδηγική εμπειρία, υπερτερεί, θέλω να το κάνω! ο κ. Χρήστος εμψυχώνει "δεν είναι ανάγκη να το κάνεις όλο", "όπου κουραστείς φεύγεις", και βρίσκομαι στη λέσχη. "Θα πάω να δω" σκέφτομαι "κάτι θα μου πουν και εκεί, σίγουρα ξέρουν πολλά παραπάνω".
Τραγικό....
όποιος άκουγε για το μηχανάκι, καταλάβαινες ακόμα και από την έκφραση του ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, με αγχώνει λίγο όλο αυτό. Πολλές γνώμες και όλες με το ενδεχόμενο να τα παρατήσω, δεν μ' αρέσει η ιδέα να το ξεκινήσω και να το αφήσω στη μέση, δεν μου πάει, καλύτερα να μην το κάνω καθόλου.... "Πάμε βόλτα" σκέφτομαι, "μια μεγάλη βόλτα", το κεφάλι μου θα σπάσει, πολλές και αντιφατικές σκέψεις, πολύ μπέρδεμα, θα τα καταφέρω; θα μπορέσω; και μέσα σε όλη αυτή τη σύγχυση απο κάπου ακούγεται " την Κυριακή που θα γυρνάμε θα πεις τελικά μπόρεσα!"
Αυτό ήταν, το κλικ έγινε, θα συμμετείχα επίσημα στο 13ο "οδοιπορικό" αντοχής.
Τα πειράγματα συνεχίζονται, καμία φορά με αγχώνουν αλλά ο ενθουσιασμός είναι φουλ και πάντα πολύ καλή διάθεση για να περάσω καλά. Σκέφτομαι το ενδεχόμενο να μην κάνω όλη τη διαδρομή και βάζω στόχο να φτάσω έστω μέχρι τις 4 για το δεύτερο κομμάτι. Θα δείξει.
Οι μέρες περνάνε με πολύ ενθουσιασμό για μια μεγάλη βόλτα! να περάσουμε καλά!
η σκέψη είναι να ξεκινήσω μόνη μου, ούτε να καθυστερήσω κανέναν, αφού είναι τόσο "δύσκολο", ούτε να φέρω κανέναν σε δύσκολη θέση, έτσι και αλλιώς μ' αρέσει να ταξιδεύω μόνη μου. Ωστόσο κάποιοι φροντίζουν για μένα πριν από μένα!
H Παρασκευή ήρθε και εγώ φτάνω στο λιμάνι, άγχος, μπαίνω στο πλοίο...άγχος, πρέπει να δέσω τη μηχανή, στο γκαράζ γίνεται ο απόλυτος χαμός από μοτοσικλέτες. Ένα θηρίο μου γυρίζει τη μηχανή, εύκολα! (ευχαριστώ πολύ
). Ακόμα και εκεί υπάρχουν γνώμες που με αγχώνουν λιγάκι, αλλά μπήκα τώρα, τέλος, ότι είναι να γίνει θα γίνει.
Βρίσκω γνωστούς, γνωρίζω άγνωστους, φιλικότατο κλίμα, παντού χαρούμενες παρέες. Πίνω και την γκαζόζα μου
και ύπνο, έχουμε χλμ αύριο. Δεν μπορώ να πω ότι κοιμήθηκα εύκολα, όλα γύριζαν στο μυαλό μου.
5 και 30 άφιξη, όπα και τώρα τι? Αμηχανία, πανικός, άγχος, κόμπος το στομάχι.
Η υποδοχή από τους Κρήτες είναι ότι χρειαζόμασταν φαντάζομαι όλοι. Κάποιοι περιμένουν και εμένα
, αυτοί είναι
οι ατρόμητοι Δροσουλίτες, δεν έχουμε συναντηθεί ποτέ οδηγικά και αυτό δεν είναι καλό... σε λίγο όλα αυτά έχουν διαγραφεί από τις σκέψεις μου.
Οι Δροσουλίτες είναι εκεί, θα πάμε μαζί και όπως πάει!!!
Νίκο σε ευχαριστώ!!
κάπου εκεί και ο επίτιμος "ινδιάνος" σιγοντάρει "θα πάτε μαζί, θα είσαι εντάξει, μην το σκέφτεσαι" !
Σ’ ευχαριστώ πολύ αγορίνα!
Η ομάδα έχει οριστεί, θα ακολουθώ έναν όπως αποδεικτηκε, εξαιρετικό πλοηγό!!
Γιώργο σε ευχαριστώ ήσουν ότι χρειαζόμουν για να ξεκινήσω καλά.
Ο Γιώργος και ο Σάκης ανήκουν και αυτοί στην ομάδα και νιώθω ότι και αυτοί είναι εκεί για να με προσέχουν.
Σας ευχαριστώ όσο τίποτε άλλο!
Ξεκινάμε, χαμόλεγα, λιγότερη πίεση και άντε να δούμε τι μας περιμένει… Πάντα στο μυαλό μου το ενδεχόμενο να μην το καταφέρω όλο και με στόχο να φτάσω έστω μέχρι το 2ο κομμάτι.
Υπέροχη ΚΡΗΤΗ,
Όμορφες διαδρομές και χωρίς δυσκολία, "προς το παρών", σκέφτομαι!
Πρώτη φωτογραφία, πρώτη στάση, έχουμε ενα θεματάκι με το ρυθμό αλλά χαλαρά...όλοι έχουν καλή διάθεση και θα την βρούμε την άκρη.
Πρέπει να λυθώ, να χαλαρώσω λιγάκι, τελικά εντάξει, κάπου τα βρίσκουμε, κάπου τα χάνουμε αλλά τσουλάει, πηγαίνει καλά.
Καταλαβαίνω ότι κάνουν υπομονή, κάτι πρέπει να κάνω...κάπου εκεί είναι και ο Χρήστος!! χαμογελαστός και εκείνος, εμψυχώνει! "πάτε καλά, συνεχίστε έτσι"
Χρηστάκο σε ευχαριστώ, κρίμα που δεν συνεχίσαμε παρέα!!
Πάμε κάπως καλύτερα και ως εκ θαύματος .... ναι! ΦΤΑΝΟΥΜΕ για το 2ο Χάρτη!!
ΝΑΙ! Είμαι εκεί και είναι όλα εντάξει, αντέχω, δεν πονάω και πάει καλά, τελικά δεν ήταν τόσο τρομακτικά, όσο τα περίμενα. Μήπως ήταν όλοι λίγο υπερβολικοί; Θα συνεχίσω και τώρα γουστάρω ακόμα περισσότερο.
Αυτό ήταν, η υπόλοιπη διαδρομή έφυγε πολύ πιο χαλαρά, βρήκαμε ρυθμό και ναι οι Δροσουλίτες έφτασαν νωρίς στα Χανιά, κούραση, ταλαιπωρία αλλά και χαμόγελο ικανοποίησης, βρίσκω και "παρκαδόρο" τι τύχη... σε ευχαριστώ άλλη μια!
Μπανάκι, φαγητό, χαβαλέ! και η επόμενη μέρα μας περιμένει!
Εκκίνηση με τους καλύτερους οιωνούς, είμαι καλά! και το παρεάκι σούπερ, ανήκω στους Δροσουλίτες και γουστάρω πολύ!
Πολύ εύκολα φτάνουμε Παλαιόχωρα, τι όμορφα!! τι όμορφη διαδρομή! πάει καλά! η απόλυτη διαδρομή μέχρι το 2 χάρτη, εκεί νομίζω ότι το ευχαριστήθηκε πολύ και το "μοτοσακό" μου, τέλεια!!
Η συνέχεια δεν περιγράφετε, πανέμορφες διαδρομές που μου υποσχέθηκα ότι θα τις ξανασυναντήσω!
Και τελικά φτάνουμε, δεν το πιστεύω αλλά ναι φτάνουμε! Βγαίνει και η τελευταία φωτογραφία και οι ατρόμητοι Δροσουλίτες είναι όλοι εκεί!!
Δεν έχει τελειώσει ακόμα, πρέπει να φτάσουμε στο Ηράκλειο! Τα δυσάρεστα δεν λείπουν όμως, το ατύχημα με το παλικάρι με χαλάει πολύ. Όχι τώρα γμτ
Όλα όμως χάνονται ξαφνικά, η υποδοχή στον τερματισμό τα διαλύει όλα, οι κακές σκέψεις χάνονται και όλοι μοιάζουν να περιμένουν εμένα!! Θέλω να τους αγκαλιάσω όλους (σεμνάαα χαχαχαχα),
ήταν η παρέα μου!
ΤΕΛΙΚΑ ΜΠΟΡΕΣΑ!! Ήμουν εκεί!!!
Σας ευχαριστώ για το αίσιο τέλος του παραμυθιού μου, σας ευχαριστώ για όλη αυτή την εμπειρία που αποκόμισα, ευχαριστώ για την υπομονή σας, ευχαριστώ για την παρέα σας!!
Οι μέρες πια μετράνε αντίστροφα...
...και το νου σας οι ατρόμητοι Δροσουλίτες καραδοκούν!!
Α! δεν σας είπα, έμαθα ότι την επόμενη εβδομάδα είναι το επόμενο 36ωρο! Get ready!!
Να περνάτε καλά, με πάντα προσοχή στους δρόμους!