Περιμενουμε την αλλη εβδομαδα με ρακομελα

ρε ποιός ΤΕΝΚΑΤΕ και πιτσες μπλέ.....αυτό θα μας σώσει

Φθινόπωρο και πρώτη μέρα στα θρανία για τους μαθητές του αμερικανικού κολεγίου.

Η δασκάλα παρουσιάζει στα αμερικανάκια έναν καινούριο συμμαθητή τους, τον Ιάπωνα Σακίρο Σουζούκι (γιο του διευθυντή της Σόνυ) και το μάθημα αρχίζει με μικρές ερωτήσεις ιστορίας.

«Για να δούμε λοιπόν, πόσο καλοί είστε στην αμερικανική ιστορία;» λέει η δασκάλα.

«Ποιος είπε ?δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου θάνατο?;»

Κάποιοι μουρμουρίζουν αλλά κανείς δεν σηκώνει το χέρι του, εκτός από τον καινούριο:

«Ο Πάτρικ Χένρυ το 1775 στη Φιλαδέφεια», απαντά.

«Μπράβο Σουζούκι, και ποιος είπε: ?Κυβέρνηση του λαού, από το λαό και για το λαό?;», ξαναρωτά την τάξη η δασκάλα.

«Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1863 στο Γκέτυσμπουργκ», απαντά και πάλι ο Σουζούκι.

Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την τάξη και λέει:

«Ντροπή σας! Ο Σουζούκι είναι γιαπωνέζος και ξέρει την αμερικανική ιστορία καλύτερα από σας!»

Τη σιωπή στην τάξη σπάει μια μικρή φωνή από τα πίσω θρανία:

«Ρε δεν πάτε να γαμηθείτε όλοι, μαλάκες γιαπωνέζοι!»

«Ποιος το είπε αυτό;;;» ρωτάει αυστηρά η δασκάλα.

Ο Σουζούκι σηκώνει το χέρι του και χωρίς να περιμένει λέει: «Ο στρατηγός Μακάρθουρ, το 1942, στη διώρυγα του Παναμά και ο Λι Ιακόκα, το 1982 στη γενική συνέλευση της Τζένεραλ Μότορς»

Η τάξη βυθίζεται στη σιωπή. «Θέλω να ξεράσω», ακούγεται μια ξεψυχισμένη φωνή.

«Ποιος το είπε αυτό;;;» ξαναρωτάει με το ίδιο βλοσυρό ύφος η δασκάλα.

Και ο Σουζούκι πετάγεται πάλι:
«Ο Τζορτζ Μπους ο πρώτος, στον πρωθυπουργό Τανάκα κατά τη διάρκεια επίσημου δείπνου στο Τόκιο το 1991».

Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος και ξεσπάει: «Ρε δε μας παίρνεις καμιά πίπα, λέω γω!!!»

Και ο Σουζούκι, ψύχραιμα: «Μπιλ Κλίντον στη Μόνικα Λουίνσκι, το 1997, στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου».

Δυο τρεις μαθητές πετάγονται και φωνάζουν: «Α γαμήσου ρε μαλακισμένο, Σουζούκι».

Ατάραχος ο γιαπωνέζος: «Βαλεντίνο Ρόσι, παγκόσμιο πρωτάθλημα μοτοσικλέτας, ράλι Νότιας Αφρικής, το 2002».

Κόλαση στην τάξη, οι μαθητές ουρλιάζουν και πετάνε καρέκλες, η δασκάλα έχει σωριαστεί λιπόθυμη και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο διευθυντής: «Ε, μα την Παναγία δεν έχω ξαναδεί τέτοιο μπουρδέλο».

Και στο βάθος ακούγεται πάλι η φωνή του Σουζούκι:

«Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κώστας Καραμανλής, το 2009, στην δεύτερη απόδραση απο τον Κορυδαλλό με ελικόπτερο!!!

Καλα alex απλα απαιχτο...ευγε νεε μου

Καλά το άτομο δεν παίζεται πουθενά!!!

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα Καλο παιδι αλλα παρεξηγησιμο

Κλαίω απλά.....δε μπορώ.....

σε εκφράζει αλεκο ε?

Αλεξ που το βρηκες το κτημα του μπαρμπα μυτουση του αγριαδα !!!!!!! απο την Σητεια ????

Σε ένα διεθνή διαγωνισμό αστυνομικών υπηρεσιών, προκρίνονται για την τελική φάση η Scotland Yard, το FBI και η Ελληνική Αστυνομία. Φτάνει, λοιπόν, η ώρα της πρακτικής δοκιμασίας, που θα κρίνει ποια αστυνομία θα είναι η νικήτρια. Η επιτροπή του διαγωνισμού εκφωνεί την τελική αποστολή:
«Έχουμε αφήσει ένα κουνέλι στη δασική έκταση που βλέπετε μπροστά σας. Η αστυνομία που θα ανακαλύψει και θα συλλάβει αυτό το κουνέλι, θα είναι η νικήτρια».
Ξεκινάει πρώτη η βρετανική Scotland Yard, ψάχνει μεθοδικά όλο το δάσος, χτενίζει κάθε πιθανή κρυψώνα και μετά από 3 ημέρες αναλύοντας όλα τα στοιχεία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι:
ΚΟΥΝΕΛΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!
Σειρά έχει τώρα το FBI. Ξεκινάει την έρευνα με ειδικούς θερμικούς ανιχνευτές προηγμένης τεχνολογίας, στοιχεία και πληροφορίες από κατασκοπευτικούς δορυφόρους, τοποθετεί κάμερες, μικρόφωνα, παγίδες, αλλά μετά από 3 ημέρες κι αυτή τίποτα. Γυρνάει στην επιτροπή παραδίδοντας το πόρισμα:
ΤΟ ΥΠΟΠΤΟ ΚΟΥΝΕΛΙ ΔΕ ΒΡΕΘΗΚΕ!
Έρχεται τέλος κι η σειρά της Ελληνικής Αστυνομίας. Οι πράκτορές της εφορμούν στο πυκνό δάσος, με γκλομπς, ασπίδες και χειροπέδες. Περνάει μια ώρα κι εμφανίζονται σέρνοντας πίσω τους καταχτυπημένη, καταματωμένη και αλυσοδεμένη μια αρκούδα. Με το που τη φέρνουν μπροστά στην επιτροπή η αρκούδα πέφτει γονατιστή και φωνάζει:
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΞΥΛΟ. ΟΜΟΛΟΓΩ! ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΚΟΥΝΕΛI!

Δανείσθηκα την γωνιά του φίλου @lex_73 για το άνω ανέκδοτο!!!!

Ένας Έλληνας τρώει ήσυχα-ήσυχα το πρωινό του σε ένα εστιατόριο, όταν ένας τυπικός Αμερικάνος τουρίστας, μασώντας προκλητικά τσίχλα, έρχεται και κάθεται απροσκάλεστος δίπλα του. Ο Έλληνας τον αγνοεί, και ο Αμερικάνος δυσαρεστημένος, ξεκινάει την παρακάτω κουβέντα.

Aμερικάνος: - Τρώτε ολόκληρο το ψωμί, εσείς οι Έλληνες;
Έλληνας (βαριεστημένα): - Φυσικά.
Αμερικάνος: - Εμείς όχι. Τρώμε μόνο το εσωτερικό, το εξωτερικό το βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, το κάνουμε κρουασάν και τα πουλάμε στους Έλληνες.

Ο Έλληνας ακούει ατάραχος.

Αμερικάνος: - Τρώτε μαρμελάδα εσείς οι Έλληνες;
Έλληνας: - Φυσικά.
Αμερικάνος: - Εμείς πάλι όχι. Τρώμε φρέσκα φρούτα. Τα υπολείμματα, κουκούτσια, φλούδες, κλπ, τα βάζουμε σε ένα κοντέινερ, τα ανακυκλώνουμε, τα κάνουμε μαρμελάδα και τα πουλάμε στους Έλληνες.

Ατάραχος ο Έλληνας τον ακούει δίχως να μειδιάσει. Και ρωτά με τη σειρά του.

Έλληνας: - Τα προφυλακτικά τι τα κάνετε αφού πηδήξετε;
Αμερικάνος: - Τα πετάμε φυσικά.
Έλληνας: - Εμείς, πάλι, όχι. Τα βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, τα κάνουμε τσίχλες και τα πουλάμε στους Αμερικάνους. Αυτά με γεύση φρούτων γίνονται ανάρπαστα...

Απίστευτες οι Γιαγιάδες!!!

Τα σατίσκιτς...τααα στακίτσικις...τααα στατίστικς......Έλιωσα πάλι με τις γιαγιάδες.....Μπράβο Άλεξ!!!

Ρε τι τραβάνε και οι μπαμπάδες...

http://en.wikipedia.org/wiki/Herod_the_Great