Καθε φορα που το θυμαμαι γελαω ακομα κι ας εχει περασει αρκετος καιρος απο τοτε που συνεβει.Τοχω γραψει και σε αλλο φορουμ το γραφω και εδω.
Καλοκαιρι,καυσωνας ,κυριακη μεσημερι και το συνηθησμενο μπλοκο κατω απο μια
γεφυρα ,σε δρομο που οδηγει σε ..γνωστη παραλια.
Ενα περιπολικο με δυο ανδρες και μια γυναικα.Ο ενας μεσα στο αμαξι ο αλλος ελεγχε τα
χαρτια ενος αυτοκινητου που ειχε σταματησει και η τυπισσα με υφος ..συνταγματαρχη
κοιταζει συνεχεια αριστερα-δεξια περιμενοντας να σκασει μυτη κανενα ..κελεπουρι για να το σταματησει ,ενω απο τη ζεστη ετρεχαν μαζι με τον υδρωτα και οι σκιες και οι μασκαρες απο τα ματια της.
Ξαφνικα σκαει μυτη πιτσιρικας με παπι σουπερ -ντουπερ φτιαγμενο ,φυσικα ακρανωτος (θα του χαλουσαν τα καρφακια απ το μαλλι),και τρικαβαλος με δυο πιπινια αστερια που φορουσαν
μονο τα μαγιω τους.
Η αστυνομικος φυσικα δεν εχασε την ευκαιρια και τους κανει νοημα να σταματησουν.
Ο πιτσιρικας μολις πλησιαζει κοβει ταχυτητα και της φωναζει
ΠΟΥ ΝΑ ΣΕ ΒΑΛΩ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕ ΧΩΡΑΕΙ ΑΛΛΗ!!!!!ανοιγει το γκαζι και εξαφανιζεται
ενω ο ενας μπατσος ειχε αγκαλιασει το τιμονι απ τα γελια ενω ο αλλος του φυγαν τα χαρτια
απο τα χερια ενω εκεινη τους κοιτουσε με ενα βλεμα οργης που οχι μονο δεν εκαναν τιποτα αλλα γελουσαν κι απο πανω...

για την ατάκα!
γι' αυτό που έκανε...

ήταν καλό το μωρό ;;;

Το μωρο ηταν αρκετα καλο φιλε μου αλλα τα πιπινια ο Θεος να με σχωρες που λεν και στο χωριο μου