Ας πούμε πως μια μέρα γινόμουν Βουλευτής κι εγώ...
Μέσα από αναταραχές, από απαξίωση άλλων μεγάλων ονομάτων,
μέσα από την τοπική κομματική οργάνωση θα ανελισσόμουν και
θα κατάφερνα να αποκτήσω τον βουλευτικό θώκο...

όμως, οι εποχές μπορεί να ήταν δύσκολες, όλοι μιλάνε για κρίση,
λεφτά δεν υπάρχουν και έτσι η επένδυσή μου, να γίνω βουλευτής,
μπορεί τελικά να με ζημίωνε αντί να με "φτιάξει"...

τι θα έκανα...? τι θα έκανα...? τι θα έκανα...?

Α! το βρήκα! σε μία μεγάλη ψηφοφορία της βουλής, που αφορά
νέα πακέτα στήριξης (πάντοτε από το εξωτερικό φερμένα), αλλά απαιτούν
δυσβάσταχτα μέτρα και θυσίες για τον λαό, θα θυμόμουν ότι πρέπει
να σκεφτώ το συμφέρον μου, "να υπερασπίσω το λαό"! Έτσι, με μία ωραία
μεγαλόσχημη δήλωση θα έβγαινα να πω πως τα νέα μέτρα πιθανόν
να βλάψουν το λαό, και συνεπώς σκέφτομαι να τα καταψηφίσω...
(θυμηθείτε, στόχος μου είναι το χρήμα)...

τότε είμαι σίγουρος πως η κοινοβουλευτική και υπουργική ομήγυρις,
θα προσπαθούσε να με "λογικέψει", να σκεφτώ πως τα μέτρα είναι το
καλό του λαού αλλά και της τσέπης μου. στην τελική να μοιραστούμε
τα σπασμένα βρε αδερφέ... (όπου σπασμένα βλέπε σαν τα σπασμένα
από τους αγώνες του αδικοχαμένου πρωτοδιδάξαντα Άκη...)

έτσι, ανήμερα της ψηφοφορίας, με το χέρι στην καρδιά, (και το άλλο
στην τσέπη να κρατώ τις υποσχέσεις των μεγάλων) θα ψηφίσω για το συμφέρον το
δικό μου (και του λαού - έτσι το λέμε τώρα) τα νέα μέτρα, και με τα
καινούρια πακέτα που θα έρθουν να πάω ταμείο να εξαργυρώσω τις υποσχέσεις....!!!

εδώ που τα λέμε, σαν να συμβαίνουν γύρω μου τέτοια ε...?
πολλά στόματα που ξαφνικά ανοίγουν και μιλάνε υπέρ του λαού
και μετά κλείνουν απότομα....

αλλά μπορεί να είναι και ιδέα μου!

Ο τίτλος τα λέει όλα...ΠΑΖΑΡΙ.