Χ & Χ ή αλλιώς Χανιά & Χώμα ... αν και το νομό Χανίων τον εδώ οδηγήσει πολλές φορές εντούτοις δεν τον έχω οδηγήσει από χώμα εκτός τις διαδρομής Ελαφονήσι - Παλαιόχωρα μιας και είναι μακρυά από τον Άγιο και όπως είναι γνωστό το χώμα θέλει το χρόνο του.

Έτσι μια από τις περασμένες μέρες, αν θυμάμαι καλά πριν κάνα δυο βδομάδες, έκανα τη τελευταία μου χωμάτινη εξόρμηση μιας και η ζέστη, κορντούρα και χώμα δεν είναι και ο καλύτερος συνδυασμός, άσε που έχουμε και ένα γάμο μπροστά μας και έχω όρεξη να πάω με κανένα πρησμένο πόδι.

Οπότε σας παρουσιάζω μια εύκολη χωμάτινη διαδρομή, η οποία καταλήγει σε ένα μικρό κολπίσκο με φοβερά, πεντακάθαρα νερά και μακρυά από τους τουρίστες (εκεί κάνεις εύκολα κατασκήνωση αρκεί να έχεις τα απαραίτητα μιας και δεν έχει τίποτα), μαζί με ένα πολυσύχναστο μέρος αλλά και ένα φαράγγι με μοναδική ομορφιά.

Η αφορμή για τη βόλτα ήταν ένα άρθρο που διάβασα και αναφερόταν στο γερμανικό πυροβολείο στο ακρωτήριο Σπάθα, στη χερσόνησο Ροδωπού.
Με τη κατάληψη της δυτικής Κρήτης από τους γερμανούς, η τοποθεσία του ακρωτηρίου ήταν ιδανική μιας και από το σημείο αυτό έλεγχαν την είσοδο των πλοίων στο λιμάνι της πόλης των Χανίων, τη αχανή παραλία της Κισσάμου, όπου φοβόντουσαν ότι μπορεί να γίνει απόβαση των συμμάχων αλλά και το πέρασμα της Κρήτης με τα Κύθηρα. Φήμες λένε ότι με πολύ καλό καιρό φαίνονται και τα βουνά στη Μήλο (φυσικά όχι με γυμνό μάτι).



Το όνομα της η περιοχή το πήρε από τα απότομα βράχια με ύψος 500 μέτρα, που δίνουν την εντύπωση ότι “κόπηκαν” από σπαθί. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το πυροβολείο να έχει φυσική προστασία από βορρά και δύση, ενώ ανατολικά υπήρχε ισχυρή φύλαξη.
Το ισχυρό όπλο του οχυρού ήταν το γιγάντιο κανόνι με διπλή κάννη και τεράστιο βεληνεκές, δυστυχώς αυτό δεν υπάρχει μιας και πουλήθηκε σαν παλιοσίδερα στη Χαλυβουργική με το τέλος του πολέμου. Εκτός αυτού υπήρχαν αντιαεροπορικά κανόνια, ραντάρ, τούνελ-αποθήκες πυρομαχικών, διοικητήριο και χώρος διαμονής των 150 στρατιωτών που το επάνδρωναν. Ο ανεφοδιασμός του γινόταν από θαλάσσης από τη προβλήτα στον κόλπο Μένιες (μιας και δεν υπήρχε δρόμος αλλά μονοπάτι που συνέδεε με την ενδοχώρα.

Η βόλτα συνολικά ήταν 610 χιλιόμετρα απο τα οποία τα 70 ήταν χώμα ενώ άλλα 10 σε κοτρώνες (σπαστήρι ρε παιδί μου) και έγινε από το πράσινο τρακτεράκι (το vstromάκι μου) και ένα κόκκινο νοικιάρικο XT (ο αδελφός μου), το οποίο έχει τόση σχέση με το χώμα όσο το τρακτεράκι μου στη άσφαλτο με βροχή. Δυστυχώς αν και ξεκινήσαμε σχετικά νωρίς (7 το πρωί) ο χρόνος δεν μας έφτασε να κάνουμε το κομμάτι Ρούπατα – Ομαλό.



Πρώτη στάση και καφές έξω από τα Χανιά με θέα τον όρμο της Σούδας ...



καλοί οι καφέδες αλλά ακόμα καλύτερα τα χώματα, play time …









λίγο προσοχή θέλει στη κατάβαση προς τον κολπίσκο Μένιες γιατί το έδαφος είναι σαθρό και αν έχουμε ασφάλτινα ελαστικά ... είναι λίγο θεματάκι



αλλά η θέα σε αποζημιώνει για το “ζορισματάκι” ...



ενώ όταν φτάσεις στη παραλία απλά 'μένεις” από τα καταγάλανα νερά



Η Δίκτυννα ήταν προελληνική κρητική θεότητα του κυνηγιού, της άγρια φύσης και των βουνών. Το όνομα της κατά μια άποψη συνδέεται με το όρος Δίκτυ και κατ΄άλλους με το δίκτυ των ψαράδων. Ο πλέον φημισμένος όμως τόπος λατρείας της ήταν το Δικτυνναίο ιερό που βρίσκεται στον σημερινό όρμο Μένιες, στην ανατολική πλευρά του ακρωτηρίου Σπάθα. Ιδρύθηκε κατά τον Ηρόδοτο από Σαμίους της Κυδωνίας γύρω στο 530 πΧ και άκμασε από τους ελληνιστικούς χρόνους και τους ρωμαϊκούς, όπως προκύπτει κυρίως από επιγραφές. Στην πραγματικότητα οι απαρχές του ιερού είναι πολύ παλαιότερες, ίσως στα κρητομυκηναϊκά χρόνια.Ο χώρος δεν κατοικήθηκε ποτέ από μόνιμους κατοίκους με την έννοια της πόλης, αλλά υπήρξε ένα οργανωμένο παγκρήτιο ιερό που συνέρρεαν προσκυνητές και έβρισκαν καταλύματα προσωρινής παραμονής και εξυπηρέτησης. Ο πλούτος που συγκεντρωνόταν στο ιερό πρέπει να ήταν αμύθητος αφού κατ΄εντολή των Ρωμαίων αυτοκρατόρων από τα έσοδα κατασκευάστηκαν διάφορα δαπανηρά δημόσια έργα.
Δυστυχώς ο ναός ανασκάφτηκε από αρχαιολόγους του γερμανικού στρατού κατοχής. Ως και σήμερα δεν έχουν βρεθεί πολλά ευρήματα εκτός από μια κεφαλή Αδριανού, ένα άγαλμα της Αρτέμιδος και ένας ανδριάντας που εκτίθεται στο αρχαιολογικό μουσείο Χανίων.
Στο βόρειο μυχό του κόλπου διακρίνονται λιμενικές εγκαταστάσεις αρκετά ψηλότερα από το επίπεδο της θάλασσας λόγω του γνωστού γεωλογικού φαινομένου, της ανύψωσης της ξηράς στην δυτική Κρήτη.Τεράστιο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο αρχαίος δρόμος πλακόστρωτος που συνέδεε το ιερό με την Πολυγυνία. Σήμερα σώζονται σε καλή κατάσταση αρκετά μίλια, ως και λίγο έξω από το χωρίο Ροδωπού. Η απόσταση του δρόμου ήταν 11 ρωμαϊκά μίλια = 16.291 μέτρα.







Λίγα μέτρα ποιο πάνω από το επίπεδο της θάλασσας είναι το εκκλησάκι του Αί Γιώργη, του οποίου η πρόσβαση για κάποιο ανεξήγητο λόγο είναι δύσκολη ...





όπως και η εικόνα του χώρου δε τιμά κανένα μιας και του έχουν κάνει κατάληψη οι κατσίκες.











καλά όλα αυτά αλλά ο στόχος μας δεν είναι μακρυά 10 χιλιόμετρα πήγαινε έλα ΑΛΛΑ ο δρόμος, αν τον λες δρόμο αυτόν, είναι ένα σπαστήρι και μισό. Ο αδελφός μου με το ΧΤ άλλαξε όλη την οδοντοστοιχία του και εγώ έβλεπα προβολάκια, μπαγκαζιέρα και τα πλαστικά να “χορεύουν”, για τέτοιο “δρόμο” λέμε.





Ευτυχώς όμως το μέρος μας αποζημίωσε με την άγρια ομορφιά του.
Οι Κινέζοι λένε ότι μια εικόνα δεν είναι ούτε 1000 λέξεις αλλά και οι φωτογραφίες παρακάτω δε μπορούν να αποτυπώσουν ούτε το ελάχιστο από τη θέα, το βάραθρο, τη άγρια ομορφιά ...

















παίρνουμε το “δρόμο” της επιστροφής για την ενδοχώρα ...



και το στρατιωτικό αεροδρόμιο του Μάλεμε είναι μπροστά μας ...



πιάνουμε πάλι άσφαλτο και κατευθυνόμαστε προς Καστέλι Κισσάμου, ώστε να πάμε στην άλλη χερσόνησο, στη χερσόνησο της Γραμβούσας, όπου και πληρώνουμε το 1? για να μπούμε









προσπαθήσαμε να πάμε στο ακρωτήριο Βούξα αλλά τελικά ο χωματόδρομος έγινε μονοπάτι ...



οπότε γυρίσαμε πίσω ...



όπου πήραμε τα ... ποδαράκια μας και με ζωντάνια (φαίνεται άλλωστε) κατευθυνθήκαμε προς τη παραλία του Μπάλου.









στο πάρκινγκ ήταν γεμάτο από νοικιάρικα αμάξια και κατσίκες οι οποίες ήταν παντού, ακόμα και ...



επομένως στόχος ήταν το φαράγγι το Μεσαυλιών, νότια από το Καστέλι και ξεκινά από το χωριό Δελιανά και καταλήγει στο ομώνυμο χωριό (Μεσαυλιά)

















Αυτά, καλό καλοκαίρι, καλές και ασφαλείς βόλτες.
Όποιος κινηθεί στο νησί προσοχή !!! κυκλοφορούν 4ποδες ντόπιες κατσίκες αλλά και ευρωπαϊκές/ρώσικες με 4τροχα και 2κυκλα χωρίς να προσέχουν μιας και έχουν χαζέψει με τον ήλιο.
Οι δεύτερες είναι πολύ επικίνδυνες ενώ οι πρώτες γευστικές.
Α... το καλοκαίρι θέλει αυτοκίνητο με A/C, ο χειμώνας μηχανή ... ακούς γιωργάκι :;

α ρε Μάρκο Πόλο τι μας έκανες πάλι;

ο όρμος Μένιες, ήταν με άμμο ή πετραδάκι;

η πρόσβαση με αυτοκίνητο, εύκολη;


για λέγε μπας και κάνω καμιά εξόρμηση

δεν έχω λόγια.....ΖΗΛΕΥΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!



Το κακόμοιρο το εξτάκι...μοτάρδ ....πρέπει να την άκουσε για τα καλά!

Μπράβο σας πολύ καλή η μεγάλη βόλτα σας!!!!!!!!!!!!!!!!!!

πω ρε φίλε!!!!!!!!!!!!!!!είναι απο τα μέρη που δεν πήγα γαμώτο....αλλά ποτέ δεν είναι αργά

Μπραβο ρε Πειντερ ωραια η διαδρομη!!!

Mπράβο ρε Μανώλη .Εχεις οδηγήσει σε ολα τα κακοτράχαλα σημεία της Κρήτης.
Είσαι ο Οδηγός Εναλακτικών Μοτοσυκλετιστικών Ορεινών Διαδρομών Κρητης.

Respect και Like και ας σιχτιρ πια ενημέρωνε για τέτοιες εξορμήσεις !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αν είναι να πάρουμε XT να ερχόμαστε!!!!!!!!!!!!!

almeros έγραψε:

α ρε Μάρκο Πόλο τι μας έκανες πάλι;
ο όρμος Μένιες, ήταν με άμμο ή πετραδάκι;
η πρόσβαση με αυτοκίνητο, εύκολη;
για λέγε μπας και κάνω καμιά εξόρμηση

η παραλία ... βοτσαλάκι (η άλλη μισή φώτο υπόκεινται σε λογοκρισία )
όσο για το αν πάει αμάξι ... π.χ. το corsa της σοφίας δε θα το πήγαινα (καλά το δικό μου θα το είχα στέσει στο καστέλι).
εσύ τι έχεις;

morfeas έγραψε:

δεν έχω λόγια.....ΖΗΛΕΥΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!

Το κακόμοιρο το εξτάκι...μοτάρδ ....πρέπει να την άκουσε για τα καλά!

ο αδελφός μου την άκουσε ακόμα καλύτερα. το εμπρός λάστιχο είναι πολύ φαρδύ και δε λέει για χώμα.

sakismip έγραψε:

πω ρε φίλε!!!!!!!!!!!!!!!είναι απο τα μέρη που δεν πήγα γαμώτο....αλλά ποτέ δεν είναι αργά

υπάρχουν και άλλα (θα βγούν στη δημοσιότητα σιγά-σιγά) αλλά είναι αφορμή να κατέβεις.

kopeli έγραψε:

Mπράβο ρε Μανώλη .Εχεις οδηγήσει σε ολα τα κακοτράχαλα σημεία της Κρήτης.
Είσαι ο Οδηγός Εναλακτικών Μοτοσυκλετιστικών Ορεινών Διαδρομών Κρητης.

καλόοοοοο

Perrakis έγραψε:

Respect και Like και ας σιχτιρ πια ενημέρωνε για τέτοιες εξορμήσεις !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αν είναι να πάρουμε XT να ερχόμαστε!!!!!!!!!!!!!

μήτσο, οι βόλτες που έκανα με τον αδελφό μου, ήταν βόλτες που το αποφασίζαμε στο μπαλκόνι, βράδυ. (αυτό είναι άμα έχει γνωστό με νοικιάρικά μηχανάκια, ένα τηλέφωνο και τσούπ έχει μοτοσακό)
άσε που οι βόλτες αυτές δε περιλαμβάνουν πασέτες,ΦΙΞ και καφέδες ανα 1 ώρα αλλά πολύ ιδρώτα,νερό και κανα τοστάκι (αν φυσικά δεν έχει γίνει λιαλιά με τα ταρακουνήματα), άντε και ένα καφέ στο πόδι.

όλο το καιρό σας λέω να πάμε καμιά βόλτα στα βουνά, να παίξουμε με τα χώματα αλλά ...
εδά και μέχρι τα μέσα του σεπτέμβρη κόβω τα επικίνδυνα σπόρ, άντε καμιά περιπατητική (όπως ρίχτη - που δεν ήρθα γμτ λόγω δουλειάς).
α ... έχω κάποιες στο νού μου (περιπατητικές) τι οποίες μπορούμε να τις κάνουμε (αν θες) και μεσοβδόμαδα εδά που τελειώνω.