Εγώ πάντως ήμουν στο ΣΕΦ.

http://www.newsbeast.gr/sports/arthro/185275/i-ellada-ehei-apodeixei-oti-borei/

Μάθε μπασκετάκι αγόρι μου.....

Ααααααααχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Εγώ ήμουν σπίτι μου μπροστα απο μια σπρομαυρη τηλεόραση και ζουσα τον χαμό. Πραγματικά αξέχαστη εμπειρία. Όλα τα λεφτα?= Γιαννακης vs Τσατσένκο. Ακόμα και τώρα που το θυμάμαι σκάω στα γέλια Στην παρέα όλοι λεγαμε τις επόμενες μέρες το τιριιριρι ( το final countdown των Europe) ουτε συγκρότημα ξέραμε ουτε στισχους τπτ.Μόνο τιριριριι
Και πρίν τον τελικό που είχαμε ξαναπαίξει με τους Σοβιετικούς και είχαμε χάσει μετά από σφαγή της διαιτησίας το τι κλαμα είχαμε ρίξειιιιιιι . Αααααααααααααααχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ και ξανα Αααααααααααααααααααααααααααχχχχχχχχχχ






Ασχετο Βρήκα το βίντεο του τελικού και το κατεβάζω από εδώ http://btjunkie.org/torrent/Greece-Soviet-Union-Hellas-USSR-Euro-basket-final-1987-Bas/2908456d3753dacf73e480a6b372b7cee5e02ef16dde




ΓΜΤ ήμουν 7.Πότε έγινα 31?????????

Καρφωμενος στην T.V της "καφετέριας" (χαχααχχ) ...μαζι με το "μισο Χωρίο" ....ηταν η πρώτη φορά που "ο θεος κοιμήθηκε" για να πανηγυρίσουμε ευρωπαική Διάκριση.... ΣΤΟ ΛΕΥΚΟ ΜΑΣ ΠΥΡΓΟ μπροστά ....

δεν ξεχνιέται λεμε τώρα ....με τον καμπουρη και τον ανδριτσο και τ αλλα παιδιά ...δεν υπάρχει ρεεεεεε
ακομη ηχεί στ αυτιά μου η φωνη του Συρίγου με το "τιποτα δε μας σταματα " ...

δειτε τα τελευταία Δευτερολεπτα με υπόκρουση final coundtown ( μια πραγματική τελική αναμετρηση )

Στο σπίτι μίας φίλης παρέα με άλλους 2-3 φίλους στο Π.Φάληρο.
Ήθελα να την πηδήξω από την χαρά μου αλλά τελικά πήγαμε παρέα στον χαμό στον Φλοίσβο. Θυμάμαι ότι πέρασε ο Τσάκωνας με ένα μηχανάκι με μία κυρία συνεπιβάτη (μάλλον η γυναίκα του), τον σταματήσαμε και γυαλίζαμε την καράφλα του και γελούσαμε όλοι παρέα.
Τελικά την φίλη δεν την πήδηξα, θυμάμαι όμως τον Τσάκωνα.......

Στο σπίτι στο Κερατσίνι,στην αγκαλιά του προ-πάππου μου (που δέ βρίσκεται πια στη ζωή) βλέπαμε το μάτς σε μία μικρή ασπρόμαυρη τηλεόραση και είχαμε εκστασιαστεί Πρώτη φορά στη ζωή μου ένιωσα ότι είχε γίνει κάτι σημαντικό Και γώ 7 ήμουν zorba και τώρα 31 (πότε πέρασαν τόσα χρόνια ρε πούστη μου)

11 χρονών πετάχτηκα ουρλιάζοντας από το καναπέ και ανέβηκα ταράτσα να κοιτάξω προς το ΣΕΦ.
Κόρνες και σημαίες παντού στο δρόμο και κόσμος που είχε παρατήσει τα σπίτια του κατέβαινε να πανηγυρίσει στο κέντρο.
Την άλλη μέρα όλοι οι πιτσιρικάδες αγοράσαμε μπάλλα μπάσκετ και αρχίσαμε τα σουτ.
Νιώθω τυχερός που έχω ζήσει το 1987 και το 2004, γιατί πλέον οι πολιτικοί μας έχουν ξεφτυλίσει στον πλανήτη!

εγώ έδινα lower το πρωί....

Ήμουν στο σπίτι με φίλους ,πίναμε μπύρες και τρώγαμε πίτσες...μετά βγήκαμε Ομόνια με τις μηχανές μας και πανηγυρίσαμε!
Ήμουν 1 χρόνου...ααααα...ήταν και ο Τσακ Νορις μαζί μου..απο εμένα πήρε!