Σήμερα θα γράψω για ένα διαφορετικό θέμα που πιστεύω ότι απασχολεί πολύ κόσμο.
Τη διακοπή του καπνίσματος.
Σταμάτησα πρόσφατα να καπνίζω μετά από 22 χρόνια καπνίσματος και θέλω να μοιραστώ την εμπειρία μου.
Πίστευα ότι απαιτεί υπεράνθρωπες δυνάμεις για να καταφέρεις να κόψεις το κάπνισμα.
Ευτυχώς δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Τελικά δεν είναι δύσκολο να σταματήσεις το τσιγάρο αρκεί να το αποφασίσεις.
Κάπνιζα 22 χρόνια
Κάπνιζα 22 χρόνια. Τα τελευταία χρόνια έκανα ένα με δύο πακέτα τσιγάρα κάθε μέρα.
Όλες οι δραστηριότητες ήταν συνδεδεμένες με το τσιγάρο.
Χαιρόμουν; Άναβα ένα ή περισσότερα τσιγαράκια για να το γιορτάσω.
Λυπόμουν; Άναβα ένα ή περισσότερα τσιγαράκια για να βιώσω καλύτερα τη θλίψη.
Βαριόμουνα; Άναβα ένα ή περισσότερα τσιγαράκια για να περάσει η ώρα.
Θύμωνα; Άναβα ένα ή περισσότερα τσιγαράκια για να το ξεπεράσω.
Το τσιγάρο είχε γίνει συνώνυμο με τη ζωή μου. Τόσο φυσικό όσο η αναπνοή, το γέλιο και η λύπη.
Μετά από τόσα χρόνια, είχα ξεχάσει ότι υπάρχει δυνατότητα να υπάρξει ζωή χωρίς τσιγάρο.
Θαύμαζα όσους μπορούσαν κι έκοβαν το τσιγάρο
Όλα αυτά τα χρόνια, συνάντησα πολλές φορές ανθρώπους που κατάφεραν να κόψουν το τσιγάρο.
Η πρώτη μου ερώτηση ήταν πώς κατάφεραν να το κόψουν (αλήθεια, αφού ήταν όλα τόσο καλά με το τσιγάρο, γιατί προσπαθούσα να μάθω πως το κόβεις
.
Οι απαντήσεις τους δε βοηθούσαν!!
“Μία μέρα απλά το σταμάτησα”
“Είπα δε θα ξανακαπνίσω και το έκανα”
Από κανέναν τους δεν άκουσα το μεγάλο μυστικό για το πως να κόψεις το τσιγάρο. Κι όμως όλοι τους το είχαν καταφέρει.
Πως αποφάσισα να σταματήσω το κάπνισμα
Βασικά δεν το αποφάσισα. Απλά ήρθε η ώρα του.
Όλα ξεκίνησαν από τότε που άρχισα να ασχολούμαι με τον κήπο και να καλλιεργώ τα δικά μας λαχανικά.
Δουλεύοντας στον κήπο, άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι δεν πάει καλά. Κουραζόμουν εύκολα. Ανέβαζα πίεση. Η καρδιά χτυπούσε πολύ γρήγορα.
Στην αρχή δεν έδινα μεγάλη σημασία. Μετά από τόσα χρόνια κάπνισμα, είχα συνηθίσει όλα τα παραπάνω και είχα ξεχάσει ότι μπορεί να υπάρξει ζωή χωρίς τσιγάρο.
Μία μέρα, δούλεψα σκληρά στον κήπο από το πρωί μέχρι τη δύση του ήλιου. Έσκαψα ένα μεγάλο κομμάτι του κήπου με την τσάπα, φύτεψα εκατοντάδες κρεμμύδια, έβαλα σύστημα αυτόματου ποτισμού. Πρέπει να ομολογήσω ότι κουράστηκα πάρα πολύ. Η μέρα τελείωσε ομαλά με πολλά τσιγάρα βέβαια.
Την επόμενη ημέρα, πήγα στην αγορά για ψώνια. Δεν αισθανόμουν πολύ καλά. Λαχάνιαζα. Είχα τάσεις λιποθυμίας. Το τσιγάρο όμως τσιγάρο. Μόλις αισθανόμουν λίγο καλύτερα, το άναβα...
Το βράδυ, μετά από τα συνηθισμένα τσιγάρα και χωρίς να έχω συγχυστεί, στεναχωρηθεί, χωρίς γενικά να υπάρξει κάποιο σημαντικό γεγονός, άρχισα να αισθάνομαι πίεση στο κεφάλι. Μέτρησα την πίεσή μου. 195 mm Hg η συστολική και 115 mm Hg η διαστολική. Οι παλμοί μου ήταν 95.
Τρόμαξα.
Τη μετράω μετά από λίγο. Ξανά τα ίδια. Η γυναίκα μου κοιμόταν. Ήμουν μόνος μου. Άρχισα να γράφω ένα σημείωμα περιγράφοντας το τι μου συνέβαινε σε περίπτωση που πάθω κάτι, να ξέρει τι έγινε.
Έβαλα τη τσιγάρα στην άκρη και είπα, δε θα καπνίσω άλλο για σήμερα και ο Θεός βοηθός...
Την επόμενη μέρα, δεν κάπνισα το πρωινό τσιγάρο και δεν ήπια καφέ. Ούτε κάπνισα μέχρι το μεσημέρι. Μετρούσα τακτικά την πίεση και τους παλμούς της καρδιάς. Έβλεπα ότι τόσο η πίεση όσο και οι παλμοί, ήταν για τα δικά μου δεδομένα, σε φυσιολογικά επίπεδα.
Γνώριζα από παλαιότερα, ότι όσο πιο πολύς χρόνος έχει περάσει από το τελευταίο τσιγάρο, τόσο πιο μεγάλο σοκ προκαλεί στον οργανισμό το άναμμα του επόμενου τσιγάρου. Ήξερα ότι με το που θα άναβα το πρώτο τσιγάρο θα ανέβαιναν άμεσα οι παλμοί της καρδιάς και η πίεση. Το φοβόμουν αυτό. Μετά το χθεσινό επεισόδιο, όχι απλά το φοβόμουν, αλλά είχα τρομοκρατηθεί στην ιδέα των νοσοκομείων, γιατρών, εξετάσεων. Έτσι πέρασε η πρώτη ημέρα χωρίς να ανάψω τσιγάρο.
Διακοπή του καπνίσματος. Η εμπειρία μου
Έτσι απλά, χωρίς προγραμματισμό και χωρίς βαρύγδουπες δηλώσεις, ξεκίνησα να κόβω το κάπνισμα.
Δεν άναψα τσιγάρο και τη δεύτερη μέρα. Δεν άναψα τσιγάρο την τρίτη, τέταρτη, πέμπτη, κ.λπ. ημέρες.
Ήταν εύκολο; Ως γενική εντύπωση, πρέπει να ομολογήσω ότι ήταν πολύ πιο εύκολο από ότι περίμενα.
Τις πρώτες ημέρες, υπήρχαν στιγμές που πραγματικά τρελαινόμουν για ένα τσιγάρο.
Όσοι καπνίζετε ή καπνίζατε, θα καταλάβετε τι εννοώ. Το τσιγάρο ήταν μέρος της καθημερινής ρουτίνας. Δουλειά στον υπολογιστή = τσιγάρο. Μετά το φαγητό = τσιγάρο. Μετά το σεξ = τσιγάρο. Τηλέφωνο = τσιγάρο. Καφές = τσιγάρο. Σκέψεις = τσιγάρο. Αποφάσεις = τσιγάρο. Δυσκολίες = τσιγάρο.
Δύο ήταν οι μεγάλες δυσκολίες που αντιμετώπισα:
* Η πρώτη ήταν να σπάσει αυτή η ρουτίνα και να μάθω ξανά να κάνω τα πάντα χωρίς τσιγάρο.
* Η δεύτερη ήταν να καλύψω το κενό της ικανοποίησης που μου έδινε το τσιγάρο.
Στο πρώτο, ειδικά τις πρώτες κρίσιμες ημέρες, με βοήθησε το πιεσόμετρο και η αλλαγή περιβάλλοντος. Κάθε φορά που μετρούσα τη πίεσή μου και την έβρισκα πολύ χαμηλότερη από ότι είχα συνηθίσει όλα τα προηγούμενα χρόνια, μου έδινε δύναμη να συνεχίσω. Με το πιεσόμετρο μετρούσα την αλλαγή στην υγεία μου και τη βελτίωση της φυσικής μου κατάστασης!
Εντελώς τυχαία, η προσπάθεια διακοπής ξεκίνησε στο κτήμα και όχι μέσα στη ρουτίνα της καθημερινότητας. Το σπάσιμο της ρουτίνας και η χαλάρωση μακριά από ότι μας αγχώνει και μας έκανε να καπνίζουμε είναι πολύ σημαντικό.
Το κενό στην έλλειψη ικανοποίησης το κάλυψα με φαγητό και γλυκά. Αντί για τσιγάρο έτρωγα. Όποτε ήθελα τσιγάρο, έτρωγα. Όποτε αισθανόμουν την έλλειψη της νικοτίνης, έτρωγα. Πήρα 3 κιλά σε επτά ημέρες, αλλά πολύ το ευχαριστήθηκα!
Παρ' όλα αυτά, υπήρξαν στιγμές που έφτασα στα όριά μου και ήμουν έτοιμος να ενδώσω και να ανάψω ένα τσιγάρο. Σκεφτόμουν τότε, αν καπνίσεις τώρα, θα πρέπει να μηδενίσεις το κοντέρ και ν' αρχίσεις να μετράς τις μέρες αποχής ξανά από την αρχή. Μπορείς να περάσεις ξανά τα πάντα από την αρχή; Ευτυχώς αποφάσιζα ότι δεν ήθελα να ξαναπεράσω τα ίδια ξανά και δεν άναβα το τσιγάρο.
Μετά την έκτη ημέρα, αποχής, είχαν σχεδόν εξαφανιστεί τα συμπτώματα στέρησης της νικοτίνης.
Κάθε μέρα που περνούσε έβλεπα τη φυσική μου κατάσταση να βελτιώνεται.
Δε λαχάνιαζα.
Περπατούσα χωρίς να κουράζομαι.
Ξεβούλωσε η μύτη μου.
Δεν έβηχα.
Μπορούσα να μυρίσω ξανά.
Μπορούσα να γευτώ ξανά (δε θα ξεχάσω την πρώτη φορά που ξαναήπια καφέ).
Απέκτησα ξανά διάθεση για ζωή.
Ανακάλυψα ξανά τη ζωή.
Κλείνοντας θέλω να πω τα ακόλουθα σε όσους φίλους καπνίζουν και σκέφτονται να το κόψουν.
Η διακοπή του καπνίσματος είναι ευκολότερη από ότι φαίνεται.
Οι πρώτες 4 με 5 ημέρες είναι οι πιο δύσκολες.
Είχα πάντα κοντά μου το τελευταίο πακέτο τσιγάρα που αγόρασα. Δε ξέρω γιατί, αλλά ένοιωθα μεγαλύτερη σιγουριά γνωρίζοντας ότι σε περίπτωση αδυναμίας έχω επιλογή (να καπνίσω), και όχι καμία επιλογή.
Να περπατάτε πολύ τις πρώτες ημέρες. Θα βλέπετε τη βελτίωση στη φυσική σας κατάσταση και αυτό θα σας δίνει δύναμη.
Θα κόψετε το κάπνισμα μόνο όταν το αποφασίσετε εσείς.
Μπορεί να αποτύχετε στις πρώτες προσπάθειες. Και η αποτυχία είναι μέρος της προσπάθειας.
Αποφύγετε τον καφέ, το ποτό, ή τις πηγές άγχους.
Θα σας βοηθήσει να βρείτε ένα τρόπο για να μετράτε τη βελτίωση της υγεία σας. Εγώ μετρούσα την πίεση 10 φορές την ημέρα. Όσο την έβλεπα σε χαμηλά επίπεδα, τόσο δύναμη έπαιρνα.
Καλή επιτυχία!
ΠΗΓΗ
Θέμα: ΤΟ ΠΕΤΑΞΕ ΤΟ ΡΗΜΑΔΙ . . . 
Δευ Ιουν 06 2011, 22:28
ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΒΑΓΓΕΛΑΡΑ-ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΓΟΡΙΝΑ 
