[quote="γραλιστας"]Με την ευκαιρία του ερχομού της αγαπημένης μου πεθερούλας βρήκαμε την ευκαιρία μαζί με το συνοδοιπόρο Κυριάκο να αποδράσουμε το Σαβ/ΚΟ 30-31 Οκτωβρη. Προορισμός τα όμορφα Ζαγοροχώρια και επιστροφή από Σαμαρίνα –βασιλιτσα. Τελικά η απόδραση εξελίχθητε σε μια τρελή περιπέτεια που τα περιλάμβανε όλα. Πολλά Χλμ (περίπου 750),καταπληκτικές διαδρομες, ομορφα χωριά και μια φύση να οργιάζει μιας και βρισκόμαστε στη κάρδια του φθινοπώρου.
Σάββατο 30 Οκτώβριου
Αναχώρηση στις 9:00 με θερμοκρασία 7 βαθμούς. Αρματωθήκαμε κανονικά και αναχωρήσαμε με προορισμό το Περτουλι. Φτάνοντας εκεί η θερμοκρασία έχει πέσει στους 2 και το έχουμε δαγκώσει κανονικά. Στάση αναγκάστηκα στην εκκλησία για να ανακτήσουμε θερμοκρασία να φάμε την υπέροχη τυρόπιτα της κύριας Μηλίτσας και να δούμε την υπέροχη θεά.
Από εκεί αναχώρηση για Ασπροπόταμο και άφιξη στο Χαλίκι. Εκεί δυο εντουράδες από την Αθήνα μας κάλεσαν στο καφενείο για καφέ για να τα πούμε σχετικά για τις μηχανές. Τελικά η παρέα τους ήταν πολύ καλή όποτε καθίσαμε πάνω από μια ώρα.
Αποχαιρετήσαμε τον Κων/νο και τον Νικό με την υπόσχεση ότι την άνοιξη θα μας επισπευτούν για να ανέβουμε τον Όλυμπο. Από το Χαλίκι περνούμε την κατεύθυνση για Μέτσοβο μέσα από μια καταπληκτική διαδρομή . Ο δρόμος έχει γίνει όλος άσφαλτος και έχει ένα υπέροχο ανέβασμα με στροφίλια και καταπληκτική θεά.
Μετά από λίγη ώρα αντικρίζουμε το Μέτσοβο
και περνώντας κάτω από την Εγνατία
με κατεύθυνση την Κατάρα από τον παλιό δρόμο στρίψαμε αριστερά για τις πήγες του Αώου.
Διασχίσαμε γρήγορα το υψίπεδο των πηγών όποτε άρχισε το ο δρόμος να μας παίρνει από τα πρώτα ¨Ζαγοροχώρια¨. Περάσαμε όμορφα χωριά (Δολιανή, Λεπτοκαρύα, Φραγκιαδες, ). Τα χωριό Κήποι αξίζει μια σταση και η επίσκεψη στο πέτρινο γεφύρι.
Από εκεί περάσαμε το Μονοδενδρι για να απολαύουμε την χαράδρα του Βίκου. Η θεά κόβει την ανάσα.
Τέλος το χωριό Αρίστη είναι ένας καταπληκτικός προορισμός και για διανυκτέρευση αφού διαθέτει υπέροχους ξενώνες. Εμείς διανυκτερεύσαμε στην Κόνιτσα που είναι το κεφαλοχώρι της περιοχής και βρήκαμε και φτηνό δωμάτιο (45 ευρώ-Hotel Gerakofolia) το οποίο ήταν πολύ καλό και με υπέροχη θεά το πρωί.
Ώρα άφιξης 19:00 και γρήγορα αλλάξαμε ρούχα για να πάμε να παρακολουθήσουμε και το ντέρμπι (άντε μορη Παναθα). Μετά τον αγώνα και μιας και είχαμε και καλή διάθεση από το αποτέλεσμα πήγαμε για φαγητό στην ταβέρνα ¨στέκι¨ όπου το κεμπάπ το χοιρινό ήταν όλα τα λεφτά. Η σπεσιαλιτέ της περιοχής βεβαία είναι η προβατίνα στα κάρβουνα που για να την μασήσεις κάνεις αγώνα. Την ταβέρνα την συστήνουμε για καλό φαγητό και νόστιμο κρασί.
Κυριακή 31 Οκτώβριου
Ξύπνημα στις 8 ετοιμαζόμαστε και κατά τις 9:15 την κοπανάμε με κατεύθυνση το τελευταίο χωριό πριν τα σύνορα με Αλβανία και συγκεκριμένα στο Πληκάτι. Εκεί μόλις φτάσαμε ρωτήσαμε πως θα πάμε στην Αετομηλίτσα η όποια βρίσκετε πίσω από τον Γράμμο. Ρωτήσαμε αν ο δρόμος είναι ανοιχτός και ο πάππους που ήξερε καλά την περιοχή μας είπε πως μπορεί και να είναι. Εμείς αυτό το πήραμε σαν καταφατική απάντηση όποτε ξεκινήσαμε να πάμε. Έξω από το χωριό άρχισε ο χωματόδρομος με πολλά νερά και αρκετή λάσπη.
Η ταμπέλα μας ενημέρωνε ότι η Αετομηλίτσα απέχει 24 χλμ. Μετά από έξι πολύ δύσκολα χλμ ο δρόμος οδηγούσε σε αδιέξοδο όποτε αναγκαστήκαμε να γυρισουμε και να πάρουμε τον σωστό δρόμο ο όποιος ήταν όλα τα λεφτά. Περάσαμε μέσα από το ποτάμι,
μετά σιγά- σιγά ο δρόμος άρχιζε να ανηφορίζει και η λάσπη σε μερικά σημεία έφτανε τα 30 cm .
τα μηχανάκια γλιστρούσαν, εμείς αγωνιζόμασταν με όλες μας τις δυνάμεις να τα κρατήσουμε αλλά δυο τρεις φορές αυτό ήταν αδύνατο με αποτέλεσμα είτε να σπρώχνουμε ο ένας τον άλλο να ξεκολλήσουμε από την λάσπη είτε να προσπαθούμε να σηκώσουμε τα μηχανάκια από το έδαφος.
Αυτό μας καταπόνησε με αποτέλεσμα μετά από 7 Χλμ να σηκώσουμε τα χεριά ψηλά και να γυρίσουμε πισω. Πρέπει να είχαμε φτάσει περίπου στα 2000μ αλλά η κορυφή ήταν στα 2520μ. Δυστυχώς δεν κατάφερα να την βγάλω αναίμακτα μιας και στο τελευταίο πέρασμα από το ποτάμι κάπου στραβοπάτησε η μπροστινή ρόδα με αποτέλεσμα μαζί με την μηχανή να βρεθώ στο ποτάμι.
Καταφέραμε την σηκώσαμε και την ξεκολλήσαμε. Λίγα χλμ πιο κάτω βρίσκεται το resort Αγριολούλουδα Γράμμου¨ στα 1350μ. υψόμετρο όποτε πήγαμε εκεί να βγάλουμε τα ρούχα μας και να βάλουμε αλλά.Η κατάσταση των μοτο ηταν αυτή:
Μπροστά στο τζάκι που απολαμβάναμε τον καφέ μας καταλάβαμε ότι αυτό που κάναμε ίσως ήταν υπερβολή αλλά αν δεν κάνεις και καμία υπερβολή δεν βγαίνει η ζωή. Αρκετά συμβιβαζόμαστε στην καθημερινότητα μας. Στις τρεις αναχωρήσαμε με κατεύθυνση την Σαμαρίνα από Αγ. Παρασκευή, Φουρνά. Επίσης μια φοβερή διαδρομή που σε ανεβάζει πάνω από τα 2000 μ. υψόμετρο.
Από την Σαμαρίνα κατευθυνθήκαμε προς την Βασίλισσα – Σμίξη και από εκεί μέσω ενός χωματόδρομου 8 Χλμ από το χωριό Δεσπότης κατευθυνθήκαμε προς Καλαμπάκα- Τρίκαλα – Λάρισα. Στις 19:00 φτάσαμε στην βάση μας.
Ίσως το πιο περιπετειώδες Σαβ/ΚΟ που έχουμε περάσει. Τα είδαμε όλα και πραγματικά ζηλέψαμε τους εντουραδες που μπορούν και χώνονται μέσα στα βουνά και αλωνίζουν. Το επόμενο στάδιο μάλλον θα είναι αυτό.
μπραβο αλα να καλιτε κε κανενα αλο μοναχοφα;ιδες ναστε καλα κε παντα τετοια